Marsjański łazik badał obszar „Pahrump Hills” na niższym poziomie góry Eolid w latach 2014–2015. Lokalizację badanych celów podano tutaj. Niebieskie plamki to miejsca, w których próbki były wydobywane przez wiertarkę.
Naukowcy z NASA zidentyfikowali ogromną różnorodność minerałów w oryginalnych próbkach skał zebranych przez łazik Curiosity na niższych poziomach marsjańskiej góry Eolide. Wskazuje to na obecność środowiska wodnego i zmianę warunków.
Urządzenie zatonęło w kraterze Gale w sierpniu 2012 r. I dotarło do bazy Eolida w 2014 r. Warstwy skał w tym miejscu gromadziły się jako osady starożytnych jezior, które pozostały 3,5 miliarda lat temu. Spektrograf podczerwieni pokazał, że zmiany w minerałach są zauważalne w najniższych warstwach. W ostatnim artykule naukowcy omówili cztery próbki.
Co ciekawe, około 3,5 miliarda lat temu życie na naszej planecie dopiero zaczynało się formować. Dlatego istnieje przypuszczenie, że młody Mars mógł przypominać tę samą młodą Ziemię. Dlatego środowisko może mieć życie.
Znalezione minerały sugerują, że w starożytnym kraterze Gale było kilka środowisk. Były to zbiorniki o różnym pH i zmiennych warunkach utleniania. Większość uwagi skupia się na trzech wzorach z „Pahrump Hills”. Faktem jest, że te znalezione skały powstają tylko w warunkach wodnych. Badanie tych próbek pomoże lepiej poznać marsjańską przeszłość. Do analizy wykorzystano instrument CheMin („Chemistry and Mineralogy”).
Opiera się na minerałach z prymitywnej magmy, bogatej w żelazo i magnez. Rosnąc wyżej, naukowcy znaleźli próbki o podwyższonym poziomie krzemionki. Potem znaleźliśmy kwarc i trydymit. Ten ostatni był szczególnie nieoczekiwany, ponieważ w warunkach lądowych powstaje podczas topienia skorupy ziemskiej. Dziwnością jest to, że tektonika płyt nie była obserwowana na Marsie.
Korzystne warunki wskazują znaleziska w Mojave 2, gdzie znajdowała się glina (utworzona w obecności wody). Oto sól i jarozyt. Hematyt znaleziono u podstawy, a magnetyt u góry. Wszystko to wskazuje na obecność starożytnej wody.
Aby wyjaśnić różnorodność minerałów, naukowcy rozwinęli dwie teorie. Może to być spowodowane większą ilością tlenu w atmosferze lub innym czynnikiem. Albo płyny pojawiły się na późnym etapie. Oznacza to, że po utworzeniu górskich złóż niektóre kwaśne wody gruntowe migrowały do tego obszaru.
Naukowcy wierzą w przeszłość wody Marsa. Większość cieczy znajdowała się na biegunach i wysokich szerokościach geograficznych w postaci lodu. W procesie topnienia woda właśnie wyparowała w przestrzeń. Rover nadal wspina się na górę, więc spodziewamy się nowych danych.
