Obraz teleskopu Hubble'a pokazuje wielkoskalową galaktykę przędzalniczą, jeden z najbardziej znanych przykładów „wielkich spiral”. Jest to największy i najbardziej szczegółowy obraz galaktyki spiralnej z teleskopu.
Naukowcy odkryli, że wszystkie galaktyki obracają się raz na miliard lat, niezależnie od ich ogromu. Ziemia obraca się wokół własnej osi, dając nam długość dnia, a pełna orbita wokół Słońca daje rok.
Oczywiście nie jest to dokładność szwajcarskich zegarków. Jednak niezależnie od ich galaktycznego rozmiaru, podróż galaktyk trwa 1 miliard lat. Używając konwencjonalnych wzorów matematycznych, można również wykazać, że wszystkie galaktyki o tym samym rozmiarze mają taką samą średnią gęstość wewnętrzną.
Identyfikacja tego wzorca pozwala lepiej zrozumieć mechanikę rotacji. Trudno będzie szybko znaleźć gęstą galaktykę, jeśli sąsiednia ma podobną wielkość, ale przykłady o mniejszej gęstości obracają się wolniej. Ponadto naukowcy uzyskali dowody na powstawanie starych gwiazd na krawędzi galaktyk. Oprócz populacji starszych gwiazd zauważyli małe grupy młodych obiektów i gaz międzygwiezdny. Jest to ważny wynik, ponieważ zrozumienie, gdzie kończy się galaktyka, pozwala nam ograniczyć nasze obserwacje i nie tracić czasu i mocy obliczeniowej na badanie danych poza określonym terytorium.
Kolejna generacja radioteleskopów będzie w stanie działać z ogromną ilością danych, co pozwoli dokładnie wiedzieć, gdzie jest krawędź galaktyki i zmniejszyć moc obliczeniową.
