Przez długi czas naukowcy wiedzieli, że kiedyś Mars był mokrą i ciepłą planetą. Ale 4,2-3,7 miliarda lat temu atmosfera powoli znikała, co zmieniło powierzchnię w mroźną pustynię, obserwowaną dzisiaj. Współczesne misje były w stanie potwierdzić obecność pradawnych strumieni jezior i rzek, ale ile wody może mieć Czerwona Planeta?
Naukowcy są zainteresowani wiedzą, czy na północnych nizinach są duże morza, a nawet ocean. Nowe badania sugerują, że starożytny system rzeczny Hypanis Valles jest w rzeczywistości pozostałościami delty rzeki. Obecność tej formacji geologicznej wskazuje, że ten system rzeczny raz wpadł do starożytnego morza marsjańskiego na półkuli północnej.
Do analizy wykorzystano dane z sondy MRO i Mars Odyssey do badania morfologii, architektury osadowej i środowiska osadowego regionu Hypanis Valles. Delta jest tym, co oddziela południową elewację od północnych nizin, gdzie niegdyś mógł znajdować się starożytny ocean. Nowe dowody sugerują, że woda w przeszłości pokrywała północną trzecią część Marsa.
Obraz pokazuje osad Hypanis Valles Obecność oceanu sugeruje, że Czerwona Planeta mogłaby mieć podobny do Ziemi cykl wodny z rzekami, jeziorami i oceanami, które oddziaływały jako pojedynczy system planetarny. Naukowcy uważają, że ten cykl hydrologiczny pozostał aktywny około 3,7 miliarda lat temu, po czym zaczął się rozpadać. Nowa analiza nie dowodzi jednoznacznie obecności oceanu w przeszłości, ale cechy geologiczne są trudne do wyjaśnienia bez jego obecności.
Trudno jest określić przeszłość wody Marsa, ponieważ na planecie brakuje widocznych śladów jezior i oceanów na powierzchni. W rezultacie musiałem szukać innych sposobów określenia, gdzie woda płynie, a piasek osiada. W konkretnym przypadku wskaźnikiem jest delta rzeki, która pojawia się, gdy rzeka zwalnia ze względu na powolne lub stacjonarne ciało. Prowadzi to do osadzania się opadów na powierzchni i tworzenia dużych wysp itp. Wcześniej delty znajdowano na Marsie, ale tylko w kraterach, gdzie woda wpływała do jeziora.
Artystyczna wizja „jeziora” w marsjańskim kraterze Gail, który może pojawić się miliony lat temu
Na przykład łazik Curiosity studiował Gale Crater w 2012 r. I zauważył liczne dowody, że krater był wcześniej jeziorem. Zawierał on minerały gliniaste u podstawy góry Aeolis, a także osady i kanały, które można wytłumaczyć jedynie wodą wpływającą do krateru. Teraz naukowcy mogą z pewnością stwierdzić, że Hypanis Valles jest dowodem na istnienie stałego zbiornika. Jest tak ogromny, że może być oceanem. Analiza wykazała również, że ocean zaczął zanikać, ponieważ klimat stał się chłodniejszy i bardziej suchy. Gdy poziom wody spadł do 500 m, delta Hypanis Valles zaczęła rosnąć. Odkrycia sugerują, że około 3,6 miliarda lat temu system wodny wyschł i zniknął, co jest zgodne z wzorcami strat starożytnej atmosfery.
Naukowcy byli w stanie określić szybkość utraty wody na Marsie, mierząc stosunek wody i HDO od dziś i 4,3 miliarda lat temu
Badanie przyczyniło się do zrozumienia klimatu wczesnego Marsa. Oczywiście do tej pory nie ma 100% dowodów na obecność dużego oceanu, ale ważne jest również, aby linia brzegowa znajdowała się blisko miejsca, w którym planowane jest wylądowanie łazików ExoMars 2020 i Mars 2020.
