17 czerwca MAVEN NASA świętuje tysiąc ziemskich dni na orbicie marsjańskiej. Urządzenie rozpoczęło się w listopadzie 2013 r. I weszło na orbitę we wrześniu 2014 r. Jego zadaniem jest zbadanie atmosfery. MAVEN pomaga zrozumieć proces niszczenia warstwy atmosferycznej przez Słońce. W tym czasie urządzenie dokonało wielu interesujących odkryć, z których najlepsze rozważamy w pierwszej dziesiątce:
- Gazowy tlenek azotu i ozon zachowują się inaczej niż sądzili naukowcy. Pokazują dynamiczne procesy wymiany gazu między dolną i górną atmosferą.
- Niektóre części wiatru słonecznego mogą przenikać w głąb górnej atmosfery i nie są odpychane przez jonosferę planety. Prowadzi to do reakcji chemicznych, w których cząstki przekształcają się w neutralne atomy, penetrując jeszcze głębiej.
- Urządzenie bezpośrednio śledziło warstwę jonów metali w jonosferze utworzonej przez pył międzyplanetarny, który dostał się do atmosfery. Warstwa ta zawsze była, ale możliwe było szczegółowe jej rozważenie tylko z bliska w 2014 roku.
- Odkryto dwie nowe odmiany zorzowe: rozproszone i protonowe. Nie mają połączenia ze światowymi lub lokalnymi polami magnetycznymi.
- Te zorze powstają w wyniku pojawienia się cząstek słonecznych emitowanych podczas burz gwiezdnych. Kiedy wchodzą w kontakt z marsjańską atmosferą, są w stanie zwiększyć tempo uwalniania gazu do przestrzeni 10 lub więcej razy.
- Kontakt między planetą a wiatrem słonecznym wydaje się niezwykle trudny. Faktem jest, że Mars jest pozbawiony pola magnetycznego, a tworzenie obszarów z namagnesowaną skorupą może wpływać na nadchodzący wiatr słoneczny. W rezultacie otrzymujemy magnetosferę, która nie wygląda na jednolitą, ale grudkowatą.
- MAVEN był w stanie śledzić sezonowe zmiany wodoru w górnych warstwach atmosferycznych. Naukowcy potwierdzili, że w ciągu roku zmienia się 10 razy. Źródłem jest woda w dolnej warstwie, podzielona na wodór i tlen.
- Aparat zmierzył izotopy w górnej warstwie atmosfery, aby obliczyć, ile gazu straciła planeta. Uważa się, że liczba ta sięga 2/3 oryginału.
- MAVEN był w stanie zmierzyć prędkość, z jaką wiatr słoneczny wyciąga gaz z górnej warstwy atmosfery. Jeśli cofniesz się w czasie, zobaczysz, że było o wiele więcej gazu.
- Marsjańska atmosfera została „wyrwana” przez gwiazdę i jej wiatr, dzięki czemu klimat radykalnie się zmienił.
MAVEN jest ustawiony, aby określić, w jaki sposób straty gazu wpływają na zmiany klimatu.
