Porównanie zdjęcia Neptuna z sondy Voyager i artystycznej wizji egzoplanety K2-263b
Egzoplanety znalezione przez misje Keplera i K2 pozwoliły naukowcom rozpocząć łączenie historii Ziemi i zrozumieć, jak i dlaczego różni się ona od innych światów. Nadal istnieją dwie główne tajemnice: różnica między formowaniem i ewolucją skalistych i nieskalistych mniejszych planet oraz skąd wzięła się luka w rozmiarze. Aby ocenić skład planety, musisz znać gęstość, masę i rozmiar. Promień może być określony przez kształt krzywej tranzytowej planety, gdy blokuje światło rodzimej gwiazdy.
Misja egzoplanetarna K2 jest zaktualizowaną wersją projektu Kepler. Wspólnie udało im się znaleźć tysiące obcych światów i odkryć niesamowitą różnorodność populacji planet. K2 jest wrażliwy na planety z krótkim okresem. Nowe znalezisko nazwano K2-263b i obraca się wokół gwiazdy (0,86 masy Słońca), w odległości 536 lat świetlnych od nas. Ten świat w promieniu osiąga 2,41 ziemskiego (z 5% niepewnością). Do pomiaru prędkości obrotowej wykorzystano precyzyjny spektrometr HARPS-N. Odczyty były niezwykle dokładne. Masowo - 14,8 ziemskiego i gęstość - 5,6 g / cm 3. Odkrycia sugerują, że K2-263b zawiera równoważną ilość lodu w porównaniu ze skałami, co w przybliżeniu odpowiada współczesnym modelom powstawania planet i względnej obfitości pierwiastków w mgławicy okołogwiazdowej, takich jak żelazo, nikiel, magnez, krzem, tlen, węgiel i azot.
