Dodatkowe dane pojawiły się na mgle nad bardzo specjalnym miejscem - Titan. Titan jest jednym z największych satelitów w układzie słonecznym i zawiera dużą ilość węglowodorów. Z tego powodu księżyc Saturna jest często porównywany do Księżyca, podobnie jak miliardy lat temu.
Po opublikowaniu wielu zdjęć Mars Nebula zespół badawczy stojący za tą nową pracą zainteresował się możliwością znalezienia mgły za pomocą Huygens. Huygens to moduł zniżania Europejskiej Agencji Kosmicznej dołączony do sondy Cassini zbudowanej przez NASA. Zrobił krótkie lądowanie na powierzchni Tytana w 2005 roku.
„Mgła na Tytanie była widziana wcześniej z orbity (Brown i inni, 2009), więc nie ma nic dziwnego w znalezieniu jej na powierzchni”, napisała w e-mailu do Discovery News, główny autor badania, post-doktorant z Uniwersytetu York w Christine Smith. . „Jednak przed naszymi badaniami nie wykryto ich na powierzchni i jest to ekscytujące”.
Mars także ma mgłę. Ten obraz Mariner Valley został wykonany przez misje Mars Express.
Prace rozpoczęto od analizy danych kamery termowizyjnej Huygens otrzymanej po lądowaniu urządzenia. Zauważyli, że na niektórych obrazach istnieją obiekty liniowe, w porównaniu ze średnimi danymi uzyskanymi w większości ramek.
„Doceniliśmy możliwe pochodzenie. Rozważano chmury, ale nie wykryto żadnego ruchu sekwencyjnego w ramkach, więc jest to mało prawdopodobne - pisze Smith. „Zasugerowano najlepszy miraż, ale podczas zejścia nie wykryto żadnej inwersji temperatury, więc jest to również mało prawdopodobne. Rozważaliśmy zaciemnienie tła, ale z pewnych względów uważamy, że najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem tej cechy jest rosnąca i opadająca warstwa mgły. Mgła została po raz pierwszy zarejestrowana na tym satelicie w 2009 roku. Jeden z naukowców z California Institute of Technology, Mike Brown, powiedział wówczas, że mgła musiała powstać z powodu wysokiej wilgotności, innymi słowy - z powodu deszczu. Zimne powietrze w Tytan jest mało prawdopodobne - chociaż może być silniej schłodzone nad jeziorami z parującym metanem - i na powierzchni nie ma wystarczającej ilości gór, aby utworzyć mgłę.
„Opary metanu oznaczają obecność deszczu” - napisał Brown na swoim blogu. „Deszcze oznaczają obecność strumieni i jezior, erozję i niszczenie gleby. Mgła oznacza, że Titan ma obecnie aktywny cykl hydrologiczny metanu. ”
Ale ta mgła powstaje inaczej niż na Ziemi, na co zwracają uwagę zarówno badacze Brown, jak i Smith. Mgła na Tytanie składa się z metanu i powstaje w wyniku odparowania z powierzchni ciekłego metanu. Na Ziemi mgła występuje, gdy powietrze jest chłodzone poniżej punktu rosy.
Nowe badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Icarus.
