Mars napotkał niespodziewanie potężny wybuch słoneczny. Wydarzenie z 11 września doprowadziło do powstania globalnej poświaty na Czerwonej Planecie, która była 25 razy jaśniejsza niż jakakolwiek zdobyta MAVEN. Spowodowało to podwojenie poziomu promieniowania na powierzchni. Liczby te trwały dłużej niż dwa dni.
Co zaskakujące, stało się to w połączeniu z energią aktywności słonecznej podczas 11-letniego okresu plam słonecznych i aktywności burzowej. Wydarzenie okazało się tak duże, że mogło zostać wykryte na Ziemi, mimo że znajdowaliśmy się po przeciwnej stronie Marsa.
We wrześniu 2017 r. Naukowcy zauważyli cząstki energii z dużej burzy słonecznej za pomocą aparatu MAVEN
Obecny cykl gwiezdny był dziwny, ponieważ wykazywał mniejszą aktywność na szczycie. Mamy szczęście śledzić konkretne wydarzenie, ponieważ poprawi to nasze zrozumienie wpływu aktywności na Słońce na powierzchnię i warstwę atmosferyczną Czerwonej Planety. Poziomy promieniowania były śledzone przez urządzenie RAD w Curiosity. Dane te są ważne, ponieważ planujemy wysłać ludzi na Marsa i stworzyć trwałe kolonie, co oznacza, że musimy zrozumieć, jaki poziom zagrożenia możemy napotkać. Najważniejsze jest to, że zdarzenia słoneczne o wysokim potencjale energetycznym radykalnie zwiększają promieniowanie na Marsie.
Słońce cały czas uwalnia w kosmos protony i elektrony. Czasami jednak emisje koronalne występują z większą gęstością, energią i przyspieszeniem. Wyróżniają się swoją siłą, gdzie najpotężniejsi prowadzą do ziemskich świateł i mogą nawet zniszczyć komunikację z satelitami. W przypadku Marsa wszystko się powtarza, a promieniowanie jest w stanie ogarnąć całą planetę, ponieważ jest pozbawione silnego pola magnetycznego.
Analiza właśnie się rozpoczęła, więc naukowcy próbują zebrać więcej informacji, które pomogą odkryć, w jaki sposób takie burze mogą zniszczyć wczesną marsjańską atmosferę.
