24 stycznia 2004 r. Łazik Opportunity (MER-B) wszedł w marsjańską atmosferę i wylądował na powierzchni czerwonej planety. Kompleks etapów wejścia, zejścia i lądowania przesunął łazik, otoczony poduszkami powietrznymi, i wślizgnął się w małą depresję zwaną Kraterem Orła na Płaskowyżu Południka. Po wyprostowaniu poduszki powietrzne zostały zdmuchnięte i wciągnięte do lądownika Opportunity, a robot wielkości golfa po raz pierwszy zobaczył swój nowy dom, Mars. Początkowa misja łazika została zaplanowana na trzy miesiące; wtedy NASA prawie nie rozumiała, że będą mieli działający łazik badający Marsa po 12 latach. Oto tylko niektóre z ekscytujących obrazów Opportunity w pierwszych dniach misji.
Opportunity's Martian Birth
Tutaj pokazano pierwszy autoportret Opportunity, wysłany na Ziemię natychmiast po wylądowaniu w misji „0Col” (Sol to marsjański dzień, czas trwania wszystkich misji na powierzchni Marsa oblicza się za pomocą soli). Jego wspaniały panel słoneczny odbija światło słoneczne nad platformą lądowania. Zauważ, że opuszczone poduszki powietrzne wokół łazika pozostawiły na marsjańskim kurzu wyżłobiony ślad.
„Do dziury z pierwszego uderzenia”: Eagle Crater
Szansa była drugą z dwóch bliźniaczych łazików, które wylądowały na marsjańskim regolicie w styczniu 2004 roku. Zaledwie dwa tygodnie wcześniej NASA świętowała udane lądowanie Ducha po drugiej stronie planety w Kraterze Gusev. Duch był również bardzo udany, prowadził innowacyjną pracę naukową nad innymi krajobrazami w porównaniu z Opportunity. Niestety, Spirit stał się ofiarą elementów marsjańskich w 2009 roku, po tym jak utknął w pułapce piasku. W tej części panoramy wykonanej przez kamerę Opportunity łazik sprawdza otoczenie 26 stycznia. Pierścień Krateru Orła znajduje się 10 metrów od łazika, blokując widok Opportuny na otaczający krajobraz.
Przygotowanie do bezpłatnej podróży
Jest to 30 stycznia, widziany z tylnej kamery Opportunity, pokazujący platformę modułu lądowania i otaczający krater, zanim łazik marsjański „zejdzie” na marsjańską ziemię.
Fall Traces
Dowody dramatycznego lądowania łazika w okolicy lądowiska. Wygląda na to, że ślady upadku zostały zrobione przez gigantyczną koszykówkę, ale w rzeczywistości zostały nadrukowane ogromnymi poduszkami powietrznymi, które zostały użyte do złagodzenia lądowania Opportunity, odbicia i lądowania w Kraterze Orła.
Pożegnanie
Podczas misji 7 Sol (31 stycznia 2004 r.) Kierowcy łazika zamówili możliwość przetoczenia się na powierzchnię Marsa, pozostawiając moduł lądowania, który był dla niego domem podczas podróży o 283 miliony mil z Ziemi na Południk Płaskowyżu.
Memorial Challenger Station
Moduł lądowania, pokazany tutaj w kolorze, ze śladami śladów łazika w tle, od zejścia na powierzchnię Opportunity, został nazwany Challenger Memorial Station, na cześć ostatniego dowództwa promu kosmicznego Challenger, który zginął, gdy wahadłowiec rozpadł się podczas lotu podczas startu 28 stycznia 1986 roku.
Goodbye Crater Eagle
Po szybkiej eksploracji murawy o szerokości 22 metrów Opportuny opuścił Crater Eagle i zastrzelił tę panoramę swojego lądowiska na 33, 35 i 36 soli misji. Krater otoczony jest płaskimi równinami Płaskowyżu Południka, w którym spędzą 10 lat i około 24 mil wędrówki (dziś).
Co się dzieje
Gdy łazik przetoczył się przez luźny regolit, jego kierowcy mogli użyć kół do kopania rowów w błocie i sprawdzenia, który materiał był pod spodem. Pokazany tutaj wykop został wykopany w celu dokładnego zbadania za pomocą mikroskopowej kamery Opportunity.
Pierwsze spojrzenie na jagody
Dzięki mikroskopowej kamerze Opportunity odkrył region, który obfitował w małe formacje mineralne, formę podobną do borówek. To niesamowite odkrycie zmusiło naukowców do przyjęcia założeń w ostatniej dekadzie, że te sferyczne inkluzje hematytu pojawiły się na Marsie w mokrej przeszłości lub powstały w wyniku aktywności wulkanicznej.
Erasing Stone
Aby analizować materiał pod kamienną powierzchnią Marsa, używa narzędzia do wymazywania kamienia i po użyciu pozostawia okrągłe otwory. Jest to obraz przedniej kamery Opportunyi przedstawiający jeden taki znak na kamieniu „McCittrick”, znajdujący się w obszarze „El Capitan” dużych, otwartych skał w pobliżu lądowiska Opportunyi na 30 misji Sol.
Glitter on the Horizon
Podczas eksploracji Orła Krateru, Szansa mogła zobaczyć swoją odrzuconą obudowę i spadochron podczas upadku w atmosferę Marsa. Stało się misją Opportuny: rzucać i badać jego szczątki.
Approaching the Casing
Rzadka okazja, aby zobaczyć sprzęt, który pozwolił przetrwać pożar, dzięki marsjańskiej atmosferze, rok po lądowaniu, Opportunity zbliżył się do starej obudowy, która była ostatnio widziana 24 stycznia 2004 r., Zanim wpadła w Orła Krateru. Pokazana tu błyszcząca obudowa chroni łazik przed temperaturami sięgającymi tysięcy stopni podczas wchodzenia do atmosfery.
Pancerz ochronny
Kiedy Opportunity sprawdził pozostałości swojej osłony termicznej, inżynierowie z radością zauważyli, że została odwrócona do góry nogami i iskrzyła się srebrzystym materiałem wewnętrznym. Zwróć uwagę na duże sprężyny na powierzchni - wiele osób stworzyło te obiekty, aby uzyskać bardzo obcy krajobraz.
Do ...
Miesiąc po lądowaniu stało się jasne, że Opportunity nie skończy się i jego misja przekroczy trzy miesiące. Przechodząc przez swoje przygody, Opportunity wielokrotnie tworzył „autoportrety”, a inżynierowie z Ziemi mogli kontrolować gromadzenie się kurzu na panelach słonecznych. Około półtora roku misji panele były praktycznie wolne od kurzu. Jednak panele słoneczne Opportuny nie są z tego powodu zachowane ...
... Następnie ...
Dekada wędrówki po Marsie spowodowała ogromne nagromadzenie pyłu na panelach słonecznych Opportunity. Na tym zdjęciu zrobionym w styczniu 2014 r. Opportunity jest prawie całkowicie zamaskowany. Chociaż zmniejsza to ilość światła słonecznego przekształcanego w energię, łazik trwał do momentu, gdy Mars wyciągnął pomocną dłoń w postaci wiatru wydmuchującego część tego pyłu ...
... Po ...
Ten autoportret Opportuny Mars Rover z NASA, wykonany w marcu 2014 r. (Po prawej), pokazuje, ile kurzu zdmuchnięto z ogniw słonecznych rakiety słonecznej w porównaniu do tego samego w styczniu 2014 r. (Po lewej).
Dziesięć lat eksploracji Marsa dało się we znaki: jedno z sześciu kół łazika zamarło, niektóre narzędzia są wyłączone, ale Opportunity wciąż się rozwija, rozwijając nową naukę i znajdując nowe sekrety, które dostarczą odpowiedzi na niektóre nieprzyjemne pytania planetarnej nauki. Ale przede wszystkim Opportunity to dziedzictwo naukowców, inżynierów NASA i współpracujących agencji, którzy wiedzą, jak zbudować łazik.
