W przypadku łazika o początkowym czasie trwania zaledwie trzech miesięcy, łazik NASA Opportuny znacznie przekroczył okres eksploatacji.
W poniedziałek doświadczony łazik obchodzi dwunastą rocznicę (tak, 12 lat ziemskich lub 144 miesiące) na Czerwonej Planecie. To była trudna droga dla robota, ale nadal przyczynia się do nauki. Co więcej, robi to w najbardziej agresywnym sezonie marsjańskiego roku, który trwa około 687 dni na Ziemi.
2 stycznia na południowej półkuli Marsa jest przesilenie zimowe, oznaczające najkrótszy, a zatem najciemniejszy dzień w roku Szansa. Dla łazika pracującego nad energią słoneczną nie jest to najlepszy czas. Szansa wymaga światła słonecznego do ładowania akumulatorów, więc w ograniczonych godzinach dziennych kierowcy łazików powinni ustawić go pod optymalnym kątem, aby złapać jak najwięcej światła słonecznego.
Ale szalenie rozszerzona misja miała pewne problemy. Marsowy pył zebrano na panelach słonecznych, ograniczając w ten sposób ilość światła słonecznego używanego do ładowania akumulatorów. Dopiero niedawno inżynierowie misji byli zaniepokojeni stanem paneli słonecznych łazika; są tak zakurzone, że wkład energii ze słońca jest zredukowany do minimum.
Po tym, jak marsjańska natura zainterweniowała i zapewniła Opportuny, zaskakująco z czasem potrzebował „środków czyszczących”. Środki oczyszczania stały się kluczowym, ale nieplanowanym elementem długoterminowej misji zasilanej energią słoneczną na powierzchni Marsa. Okazja i jego brat, łazik Duch, przetworzyli marsjański wiatr, dmuchając w ich ciała i usuwając część zakurzonej warstwy, dając im dodatkową moc. Najnowsze sprzątanie Opportunity miało miejsce pod koniec 2015 r., Zanim zanurzyło się w marsjańskiej zimie, dzięki czemu Mars Rover mógł kontynuować swoją cenną pracę w 2016 r. „Okazja pozostała bardzo aktywna w tym roku, po części dlatego, że jej panele słoneczne były znacznie czystsze niż ostatnie zimy” - powiedział kierownik projektu Mars Exploration Rover z NASA Pasadena w Kalifornii z kanałów informacyjnych NASA, powiedział John Callas.
Od czasu lądowania na płaskowyżu Meridian 24 stycznia 2004 r., Opportunity dostarczył wskazówek na temat mokrej przeszłości marsjańskiego środowiska, zbadał unikalną geologię i dynamikę atmosfery planety. Nagle długotrwała obecność łazika marsjańskiego na Marsie nauczyła NASA pewnych rzeczy w inżynierii i pracy ze starzejącą się robotyką na planecie oddalonej o 10 milionów mil.
Największym testem starości w tej chwili nie jest łamanie urządzeń pomiarowych łazika ani zamarzanie napędów jego kół, a właściwie jego pamięć flash. Pamięć flash Opportunity (nie taka jak dysk twardy w komputerze), która nie została stworzona na wieloletnią misję, zaczęła się zużywać, a inżynierowie NASA zaczęli opracowywać strategię omijania uszkodzonych bloków pamięci, przechodząc do pamięci ulotnej łazika (tj. Podobnej pamięci komputerowej, która nie przechowuje informacji).
Pomimo oczywistych ograniczeń, jakie może spełnić Szansa, nadal stanowi cenny wkład w naukę. Ostatnio łazik użył narzędzia, które wymazuje kamień w jego mechanicznym ramieniu, aby zeskrobać koło na powierzchni kamienia zwanego „Prywatnym Johnem Potts” w „Dolinie Maratonu”, tak nazwanej, ponieważ od momentu lądowania znalazł „linię mety” 26-kilometrowej podróży Opportuny. w 2004 r. Z materiału zebranego z powierzchni skały inne narzędzia znajdujące się w ramieniu mechanicznym badają jego skład i pomagają geologom zrozumieć warunki, w jakich ta skała została utworzona. Dolina Maratonu znajduje się w Ring of the Crater Endeavor, eksplorowanym przez łazik w 2011 roku. Obserwacje orbitalne doliny wykazały interesujące osady gliniaste (powstałe, gdy marsjańskie środowisko było znacznie bardziej wilgotne niż obecnie), które zbadano.
„Wraz ze wzrostem poziomu mocy oczekujemy zakończenia w tym roku pracy w Dolinie Maratonu i kontynuowania ścieżki Szansy”, podsumował Callas.
Może to wyglądać na walkę ze starzeniem się, ale Opportunity z pewnością nie kończy swojej pracy na Marsie.
