20 lat temu Mars Global Surveyor został uznany za pioniera wśród statków kosmicznych NASA. Ale poza tym lubił wkraczać w prywatność pozostałych marsjańskich robotów.
Mars Global Surveyor (MGS) był przełomową misją swoich czasów. Po wystrzeleniu w 1976 r. Sonda NASA rozpoczęła swoją podróż do Czerwonej Planety, stając się pierwszym nowym statkiem kosmicznym, który osiągnął swój cel (7 listopada 1996 r.). Pozostał na orbicie przez 10 lat, aż do „śmierci”. Prawdopodobną przyczyną była stała pozycja baterii, która znajdowała się w bezpośrednim świetle słonecznym, co doprowadziło do awarii.
Chociaż MGS jest przede wszystkim pamiętany ze względu na swój wkład naukowy (w tym wykrywanie wąwozów, które można wyrzeźbić ze starożytnej wody), pochwycił także sporo statków kosmicznych działających na Marsie i wokół planety w tym czasie. Oto niektóre z najbardziej znanych zdjęć.
To zdjęcie zostało zrobione wkrótce po tym, jak łazik Opportunity wylądował w małym kraterze w styczniu 2004 roku. Ten wyczyn w NASA został oznaczony jako „uderzenie w pierwsze uderzenie”. Bliżej szczytu zdjęcia widać łazik wystający zza krateru. To właśnie na północ od miejsca, w którym poduszka łazika odbiła się od powierzchni. W pobliżu znajduje się korpus nośny i spadochron z lądowania, a także zauważalny cios z osłony termicznej. Szansa na śmiałe zejście w znacznie bardziej stromy krater po cudownie spędzonym 12 latach na Marsie. Znalazł dowody obecności starożytnej wody, pokonując dystans większy niż wyścig maratoński. Powoli przesuwał się z krateru do krateru, kierując się pragnieniem, by dowiedzieć się jak najwięcej o marsjańskiej przeszłości.
Po zaledwie 85 dniach marsjańskich po wylądowaniu siostry Opportunity - łazika Spirit, MGS zobaczył łazika w pracy, właśnie wtedy, gdy jego główne zadanie, które trwało 3 miesiące, dobiegało końca. Tory i łazik są na południe od nieformalnie nazwanego krateru Bonneville. Po lewej stronie obrazu znajdują się miejsca uderzenia z podpierającego kadłuba i spadochronu, a po północnej stronie krateru znajduje się ślad po zderzeniu osłony termicznej.
Spirit z powodzeniem przemieszczał się po powierzchni przez 5 lat. W tym czasie dokonano takich odkryć jako dowód obecności pradawnych strumieni wody na powierzchni, a także śledzenia wpływu marsjańskiego wiatru (na przykład tajemniczego pyłu diabła marsjańskiego). W maju 2009 r. Łazik utknął w miękkim regolicie i nie mógł dotrzeć do słonecznego miejsca na zimę. Po nieudanym nawiązaniu kontaktu z łazikiem, NASA oficjalnie zakończyła misję w maju 2011 roku.
Ten obraz NASA Mars Odyssey (Mars Odyssey) powstał w 2005 r., Kiedy statek kosmiczny spędził na Marsie zaledwie kilka lat. Zarówno Mars Global Surveyor, jak i Odyssey znajdowały się w idealnych okrągłych orbitach, które przechodzą wokół marsjańskich biegunów. Czasami były tak blisko, że dzieliły się zaledwie 15 km. Odyssey znajdowała się nieco wyżej niż MGS, aby uniknąć kolizji. Wraz ze zdjęciami Mars Express (poniżej) był to jeden z pierwszych „orbitalno-orbitalnych” obrazów wykonanych na Marsie. Odyssey to główny kompilator komunikacji dla łazika Opportunity i nowego łazika NASA Curiosity Mars, który wylądował w 2012 roku. Udało mu się także dokonać kilku odkryć naukowych. Obejmują one wykrywanie lodu wodnego bezpośrednio pod powierzchnią Marsa i obrazy burz marsjańskich w 2007 i 2009 roku.
Jest to połączenie dwóch obrazów statku kosmicznego europejskiej agencji kosmicznej Mars Express, wykonanej z odległości kilkuset kilometrów. Niejasny kontur ze względu na odległość i pozorny ruch Mars Express. Ale nadal można to uznać za wyczyn. Wraz z obrazami Odysei pokazanymi powyżej, były to jedne z pierwszych obrazów orbity orbita-orbita wykonanej na Marsie.
Mars Express przybył w grudniu 2003 r. Wraz z modułem lądowania Beagle (Beagle), który nie zgłosił się na ziemię, że dotarł na powierzchnię. Mars Express nadal obraca się wokół planety, dokonując odkryć. Warto wspomnieć o śledzeniu lodu polarnego na powierzchni, zdjęciach księżyca marsjańskiego Fobosa i obecności metanu w atmosferze.
W styczniu 2000 r. Malin Space Science Systems, który opracował Mars Orbiter (MOS) dla MGS, wydał serię strzałów Sojourner Rover i lokalizację Pathfinder (Martian Landing Module). Ale aparat nie uchwycił samego sprzętu do lądowania. „Chociaż udaje nam się zidentyfikować miejsce lądowania, sam moduł lądowania pozostaje poza zasięgiem wzroku” - powiedział Malin Space Science Systems. „Jest zbyt mały, aby można go było nanieść na obraz, gdzie każdy piksel aparatu zajmuje obszar 1,5 metra (5 stóp). Co więcej, warto rozważyć kontrast między warunkami panującymi na Marsie a możliwościami kamery orbitalnej MOC. ” Na szczęście stacja Mars Reconnaissance Orbiter zdołała zrobić zdjęcie tego miejsca w 2006 roku, gdzie widoczny jest zarówno łazik, jak i moduł lądowania. Sojourner był pierwszym łazikiem na naszej planecie, aw publicznej opinii został ponownie spopularyzowany w 2015 roku w filmie „Marsjanin”, gdzie został odkryty przez głównego bohatera Marka Watneya (Matt Damon). Jednym z głównych ustaleń misji był „konglomerat” kamieni i kamyków, które były oznakami czegoś (na przykład wody).
