Naukowcy zidentyfikowali nowe wartości okresu orbitalnego i masy w binarnym 40-gwiazdkowym układzie Eritanna, reprezentowanym przez białe i czerwone karły.
40 Eridani BC to słynna podwójna gwiazda, obserwowana przez wielu naukowców. W 1867 roku scharakteryzowała go William Dawson. Jest odległy o 16 lat świetlnych i jest widoczny bez problemu nawet w amatorskim sprzęcie. Znając częstotliwość obrotu wokół środka masy i odległości, możemy określić masę każdego z nich. Ale to niezwykły system.
Ta liczba pokazuje nowe rozwiązanie orbitalne. Obserwacje mikrometryczne oznaczone są zielonym biegunem, fotograficznym z fioletowymi gwiazdami, optyką adaptacyjną z niebieskimi okręgami, CCD z fioletowymi trójkątami i czterema nowymi plamkami z niebieskimi gwiazdkami.
Analizując, odkryliśmy, że jeden z obiektów jest reprezentowany przez białego karła, a słaby sąsiad jest czerwony. Drugi typ jest uważany za „normalny” i najczęściej występujący wśród gwiazd. Ale ten biały karzeł jest drugim najbardziej uderzającym w swojej formie, który można znaleźć w zwykłym teleskopie. Przez 6 nocy w 2017 r. Naukowcy monitorowali system za pomocą interferometrii plamkowej. Do tego potrzebny był 66-centymetrowy teleskop refrakcyjny USNO. Asaph Hall obserwował satelity marsjańskie w 1877 roku w tym obiektywie.
Pierwsze obliczenia orbitalne wykazały rozbieżność między masą białego karła a ruchem orbitalnym i przesunięciem ku czerwieni. Ostatnia szczegółowa analiza wyeliminowała problem. Nowe dane pokazują, że składniki systemu obracają się z okresem 230,29 lat (+/- 0,68 roku), czyli o dwie dekady mniej niż poprzednie wyniki. Masa białego karła wynosi 0,573 (+/- 0,018) Słońca.
