Ilustracja pokazuje światło gwiazd oświetlające planetarną atmosferę.
Nowe badania NASA pomagają poprawić naszą wizję życia w światach poza naszym systemem. Naukowcy postanowili wykorzystać model bardziej realistyczny dla warunków atmosferycznych. Doprowadziło to do nowego procesu, który może wskazywać potencjalnie mieszkalne planety.
Poprzednie modele tworzyły warunki atmosferyczne wzdłuż jednego wymiaru - pionowo. Nowe badanie postanowiło wykorzystać wszystkie trzy wymiary, umożliwiając modelowanie cyrkulacji atmosferycznej.
Jeśli skupisz się na naszej planecie, wtedy życie potrzebuje wody, więc egzoplaneta jest uważana za potencjalnie nadającą się do życia, jeśli jej temperatura pozwala wodzie być obecna w stanie ciekłym przez długi czas (miliardy lat). Jeśli świat znajduje się daleko od swojej gwiazdy, powierzchnia zamarznie, a jeśli jest blisko, wyschnie i będzie świecić. W rezultacie oceany odparowują, a para wodna unosi się do stratosfery.
Wczesne modele pokazały, że aby podnieść parę wodną do stratosfery, temperatury powinny przekroczyć 66 ° C. Doprowadzi to do potężnych burz konwekcyjnych. Okazało się jednak, że nie jest to powodem efektu cieplarnianego.
Rozkład lodu morskiego na synchronicznie obracającym się oceanie. Niebieski to otwarty ocean, a biały to lód morski.
Analiza pokazuje, że przybliżony obrót planety względem gwiazdy powoduje silny wpływ grawitacji gwiezdnej, która spowalnia osiową rotację planetarną. Prowadzi to do bloku grawitacyjnego, gdzie jedna strona otrzymuje światło przez cały czas, a druga znajduje się w wiecznej ciemności. W tym momencie po stronie dziennej tworzy się gęsta pokrywa chmur, działająca jak parasol z większości światła słonecznego. Utrzymuje chłód i zapobiega parowaniu pary wodnej. Naukowcy odkryli również, że ilość promieniowania bliskiej podczerwieni (NIR) jest w stanie dostarczyć ciepło planecie w wilgotnej szklarni.
NIR jest rodzajem światła niedostępnym dla ludzkiego oka. Gdy powietrze się nagrzewa, jest rozumiane i przenosi kropelki wody do stratosfery, tworząc wilgotną „szklarnię”. Ten proces jest szczególnie ważny dla planet w pobliżu gwiazd o niskiej masie. Im chłodniejsza gwiazda, tym więcej NIR wydaje.
Jest to ważna obserwacja dla łowców egzoplanet, ponieważ gwiazdy o niskiej masie są najczęstszym typem w galaktyce. Ich liczba wskazuje, że prędzej czy później pojawi się zamieszkany świat. Uzyskane dane przyczyniają się do dokładniejszego wyszukiwania według modelu i zwiększają szanse na wykrycie.
W przyszłych badaniach zespół badawczy planuje dodać do symulacji grawitację, rozmiar, skład atmosfery i ciśnienie powierzchniowe, aby sprawdzić, jak wszystkie te czynniki wpływają na cyrkulację pary wodnej.
