Rover Mars Rover NASA wyświetla swój własny cień na fotografii z 26 lipca 2004 roku. Zdjęcie zostało zrobione przez przednią kamerę, gdy łazik przeniósł się do krateru wytrzymałości na płaskowyżu południka.
NASA's Mars scout Opportunity jest oficjalnie uznawana za martwą. Najprawdopodobniej podczas burzy pyłowej na dużą skalę w 2018 r. Rozładował baterie słoneczne. Kiedy ostatni raz próbowali się z nim skontaktować 13 lutego, nie otrzymali odpowiedzi.
Co stanie się z jego ciałem? Ważne jest, aby zrozumieć, że wiele ludzkich artefaktów nie jest w stanie przetrwać długo poza granicami ziemskiej biosfery. Mówią już, że promieniowanie słoneczne powinno zniszczyć maskę Tesla Roadster Ilona, która została uruchomiona w zeszłym roku. Ale takie maszyny są reprezentowane przez dużą liczbę włókien organicznych i tworzyw sztucznych, ale łaziki tworzą bardziej trwałe materiały.
Okazja ma plastikowe części, które mogą pękać pod wpływem światła słonecznego. Na przykład taki los jest przygotowany na izolację. Jednak większość naukowców uważa, że łazik pozostanie w tym samym stanie, w jakim przybył. Oto, co przyszli koloniści odnajdą raz (w ciągu najbliższych 100-200 lat). Ważne jest, aby wziąć pod uwagę współczynnik sedymentacji pyłu. Szansa działała tak długo, ponieważ marsjańskie wiatry regularnie dmuchały kurzem z aparatu. Ale jeśli masz długi okres czasu i nieruchomość łazika, trudno powiedzieć, kto wygra (kurz lub wiatr). Ale nadal istnieją wątpliwości, czy urządzenie spocznie na kopcu.
A jeśli przewiniesz miliony lat do przodu? Na naszej planecie wszystkie statyczne, martwe i stare przedmioty są zakopane pod ziemią. Na to jednak wpływ mają tektonika wody i płyt (czynniki te różnią się na Czerwonej Planecie). W przyszłości kosmici lub koloniści będą mogli znaleźć łazik, ponieważ nasi archeolodzy odnajdują starożytne relikwie, skamieniałości i kości dinozaurów.
Jednak NASA ma nadzieję, że ludzie znajdą łazik. Teraz aktywnie rozwija projekty w celu stworzenia trwałego rozwiązania. Agencja nie planuje zwrotu urządzenia na Ziemię (jest to zbyt kosztowne i bez znaczenia). Jednak koloniści mogli dostarczyć go do kopuły (lub innego rodzaju osady) i użyć go jako eksponatu muzealnego.
