Według nowego badania, na Marsie, wcześniej wypełnionym kraterami wodnymi za pomocą wiatru przekształconego w suche kopce, wysokość w milach, według nowego badania.
Wyniki wyjaśniają geografię krateru Gale (miejsce lądowania łazika Curiosity), a także innych miejsc zwieńczonych wysokimi szczytami na Czerwonej Planecie i dowodzą, że wiatr jest obecnie dominującą siłą w geologii Marsa . (Dzisiaj Mars nie ma szerokiej tektoniki płytowej ani ciekłej wody).
Marsjańskie kopce są znane od dziesięcioleci, odkąd program Viking NASA zobaczył je w latach 70-tych. Niedawno łazik Curiosity przeprowadził szczegółową analizę nasypu w kraterze Gale. Dane pokazują, że kopiec składa się z osadowej (warstwowej) skały. Osady na dnie kopca pojawiły się z wody, podczas gdy na szczycie nasypu leżał wiatr.
Nie było jednak jasne, jak powstał cały kopiec. Aby przetestować teorię, że wiatr tworzy kopce podobne do tych znalezionych w kraterze Gale, naukowcy stworzyli mini krater na Ziemi i umieścili go w tunelu aerodynamicznym.
Krater miał szerokość 30 centymetrów (12 cali) i głębokość czterech centymetrów (1, 6 cali). Po włożeniu mokrego piasku do środka naukowcy obserwowali, jak wiatr tworzy piasek, aż został zdmuchnięty. W ramach tego procesu naukowcy uzyskali zdjęcia „krateru”, który pokazywał formy podobne do rzeczywistych kraterów i kopców na Marsie. „Przeszliśmy od krateru wypełnionego ptysiowym ciastem do tego pagórkowatego kształtu, który widzimy dzisiaj” - powiedział w oświadczeniu główny autor Mackenzie Day, student na University of Texas State University w Jackson w Austin.
Wyniki potwierdzono za pomocą modelu komputerowego, pokazując ruch wiatru przez krater, pokazując, jak postępował, przechodząc przez różne etapy erozji. Naukowcy zauważyli również, że pagórkowata struktura z wodorozcieńczalnymi osadami na dnie i eolska góra - ponownie pokazuje, że Mars był cieplejszy i bardziej wilgotny w odległej przeszłości.
Analiza 30 kopców na Marsie wykazała, że ich osadzanie nastąpiło w okresie Noachian 3, 7 miliardów lat temu, ponieważ kopce są widoczne tylko na terenie, który był wówczas dostępny. Uważa się, że Noachian reprezentuje granicę między wilgotną pogodą w przeszłości i suchym Marsem w chwili obecnej.
Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Geophysical Research Letters.
