Obraz złożony z kamery Curiosity pokazuje „aureole” lżejszej skały wokół pęknięć. Zawierają wysoki poziom krzemionki i sugerują, że podziemne wody płynęły dłużej, niż sądzono.
Na skraju krateru Gale znalazł lżejsze skały otaczające szczeliny. Godne uwagi, ponieważ zawierają dużo dwutlenku krzemu - „halo”. Oznacza to, że ciecz trwała znacznie dłużej.
Krzemionka wydaje się poruszać między prymitywnymi skałami osadowymi a młodszymi skałami. Celem Curiosity jest określenie możliwości życia na Czerwonej Planecie w przeszłości. Obserwacje pokazują, że w kraterze Gale było jezioro. Być może moglibyśmy nawet konsumować taką wodę. Ale wciąż nie wiadomo, jak długo ta sytuacja mogła przetrwać. W rezultacie jezioro wyschło, ale wody gruntowe trwały znacznie dłużej. Dane te dostarczają wyników kolejnego odkrycia - marsjańskiego lasu. Zwiększa to szanse, że życie w przeszłości przetrwało pod ziemią.
Halo pomógł przetestować ChemCam (analiza chemiczna) na łaziku. Ciekawość pokonała ponad 16 km i wydała 1700 zoli (dni na Marsie). Udało mu się wspiąć z dna krateru Gale i dostać się na górę Aolid. Naukowcy wykorzystują ChemCam do badania szczegółowej mapy geologii.
Duża ilość dwutlenku krzemu została znaleziona na wysokości 30 m w pobliżu skalistej warstwy pozostałości starożytnego jeziora. Oznacza to, że został po prostu zmyty wodą przepływającą przez szczeliny. Obecność aureoli powstałych po zniknięciu jeziora może wskazywać, że woda pod ziemią może być nadal aktywna.
