Możliwe, że naukowcy byli w stanie wykryć drugi duży krater uderzeniowy na głębokości pod pokrywą lodową Grenlandii. Domniemany krater jest rozciągnięty na 36 km, ale nadal nie jest oficjalnie uznawany (jak było to pierwsze znalezisko). Na Ziemi można znaleźć ogromną różnorodność rowków, które przypominają kształt kraterów, ale nie powstają, gdy meteoryt upada.
Przypomnijmy, że pierwsze znalezisko znaleziono w listopadzie 2018 r. Pod lodowcem Hiawat. Pokazuje okrągły kształt, wysoki wieniec, centralny kopiec, a także minerały, które mogły pojawić się po upadku meteorytu.
Mapa topologiczna pokazuje położenie dwóch potencjalnych kraterów ukrytych pod lodową tarczą Grenlandii.
Nowy kandydat nie ma podobnego śladu minerałów. Dane dotyczące wysokości zebrane przez 11 różnych programów teledetekcji mówią o jego błyskawicznym charakterze. Wskazują na niesamowity wgłębienie 183 km od lokalizacji pierwszej konstrukcji. Jest mniej okrągły, ale także wyposażony w szczyty i niezwykłe krawędzie. Pomimo bliskości kandydatów, naukowcy uważają, że pojawili się w różnym czasie. Najprawdopodobniej nowe znalezisko powstało ponad 79 000 lat temu, zanim pojawił się lód. Zwiększa to zasięg szacowanego wieku, więc uciekli się do drugiej metody badań. Naukowcy modelowali, jak może wyglądać krater uderzeniowy w czasie formowania i obliczyli, ile tysięcy lat erozji lodowej będzie potrzebnych do stworzenia obecnego kształtu. Analiza pokazuje, że struktura powstała między 100 000 a 100 milionów lat temu.
Pionowe linie wskazują zamierzoną krawędź, a pomarańczowe trójkąty oznaczają małe szczyty wewnątrz potencjalnego krateru pod lodem Grenlandii.
Zakres ten jest znacznie starszy niż pierwsza struktura pod Hiawatem, która może pojawić się między 3 a 12 000 lat temu. Struktury znajdują się na głębokości 2 km i nadal wymagają dalszych badań, aby określić prawdziwą naturę.
