Kosmiczny teleskop Hubble'a był w stanie wykryć złożoną strukturę pyłu rozciągającą się 150 miliardów mil wokół młodej gwiazdy HR 4796A. Co ciekawe, konstrukcja przypomina układ planetarny wokół gwiazdy o wieku 8 milionów lat.
Naukowcy wykorzystali Kosmiczny Teleskop Hubble'a NASA do znalezienia wielkoskalowej, złożonej struktury pyłowej o długości 150 miliardów mil. Znajduje się wokół młodej gwiazdy HR 4796A w wieku 8 milionów lat. Zaskakujące jest, że projekt silnie przypomina początkowy etap tworzenia układu planetarnego.
Najprawdopodobniej pole fragmentów powstało w wyniku uderzeń między rozwijającymi się planetami w pobliżu gwiazdy. Potwierdza to jasny pierścień pyłu, oddalony o 7 miliardów mil od gwiazdy. Światło gwiazd, przekraczając słońce o 23 razy większą jasność, wpłynęło na pył i wepchnęło go w przestrzeń.
Jednak dynamika trwa. Wydłużona zewnętrzna struktura kurzu przypomina rurę wewnętrzną w kształcie pączka, która spadła pod ciężarówkę. Wydaje się bardziej rozciągnięty w jednym kierunku, więc wygląda na przypięty. Być może przyczyną jest ruch gwiazdy głównej, lub jest to efekt oddziaływania sąsiada - czerwonego karła HR 4796V, który jest 54 miliardy mil od pierwszej gwiazdy. Dystrybucja pyłu działa jak sygnał sterujący, jak dynamicznie system wewnętrzny oddziałuje z pierścieniem. Ważne jest, aby zrozumieć, że kontakt z ośrodkiem międzygwiezdnym i moc gwiazd sąsiadujących wpływa na ewolucję takich systemów. Grube asymetrie zewnętrznego pyłu sugerują, że w grę zaangażowanych jest wiele różnych sił, przesuwających materiał.
Pierwsze oficjalne dowody obecności dysków pyłowych wokół gwiazd pojawiły się w 1983 roku. Później na zdjęciach znaleziono także dysk wokół Beta Painter. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych. Narzędzia drugiej generacji Hubble'a nauczyły się blokować blask gwiazd centralnych i przechwytywać różne dyski.
