Wydaje się być całkowicie szalonym pomysłem na poszukiwanie lodu na Merkurym - pierwszej planecie od Słońca. Ale badanie trwające 30 lat pokazuje, że woda zamarza w dnie krateru, który jest w wiecznym cieniu. Teraz naukowcy uważają, że jest jeszcze więcej lodu niż wcześniej sądzono.
Duże złoża znajdują się w pobliżu bieguna północnego planety. Ale są też małe osady wokół bieguna północnego, zarówno wewnątrz kraterów, jak i między nimi, gdzie leży cień.
Idea obecności lodu na Merkurym pojawiła się w latach 90., kiedy naziemne teleskopy radarowe rejestrowały obszary o wysokim poziomie odbicia. Oś planetarna pozbawiona jest niezwykłego nachylenia, dlatego bezpośrednie promienie gwiezdne nie spadają na bieguny. Nie ma atmosfery, więc w zacienionych obszarach istnieje reżim niskiej temperatury, co oznacza, że istnieje możliwość obecności lodu.
Naukowcy znaleźli nowe dane na temat pokrywy lodowej w stale zacienionych kraterach zlokalizowanych w pobliżu bieguna północnego Merkurego. Uważa się, że między kraterami mogą występować niewielkie opady, które uzupełniają rezerwy lodu. Pierwszy dowód pojawił się wraz z sondą MESSENGER, która weszła na orbitę Merkurego w 2011 roku. Urządzenie zarejestrowało sygnały z bieguna północnego odpowiadające lodowi wodnym. Kalibracja pomogła znaleźć najwyższe poziomy odbicia, które odpowiadały pozycji trzech dużych kraterów.
Całkowita powierzchnia sięga 3400 km 2. Ale naukowcy postanowili również zbadać obszar wokół kraterów. Krajobraz nie różnił się pod względem jasności, ale nadal przekraczał poziom innych terytoriów. Udało nam się znaleźć 4 pozycje o średnicy 5 km. Ale to tylko te, które okazały się rozwiązane. Uważa się, że rezerwy są znacznie więcej.
Nadal nie jest jasne, w jaki sposób lód okazał się ogólnie na Merkurym. Większość zgadza się, że przyczyną były komety i asteroidy. Albo wodór może pochodzić z wiatrem słonecznym. Nowe badania pomogą lepiej zrozumieć, w jaki sposób woda i inne lotne substancje rozprzestrzeniły się w systemie wewnętrznym.
