Ten strzał z teleskopu HiRISE pokazuje dwa rodzaje kanału powietrza w kraterze Proctora. Te o stosunkowo jasnych, małych grzbietach są zmarszczkami. Z ich badań przy pomocy łazików wiemy, że zmarszczki składają się z drobnego piasku (o średnicy poniżej 200 mikronów) lub drobnego piasku pokrytego twardszym piaskiem i jego granulkami.
W filmie Matta Damona „Marsjanin” wiatru na Marsie jest przedstawiony jako surowy, bezwzględny huragan, który da szanse na jakąkolwiek ziemską burzę. W rzeczywistości natura wiatrów Czerwonej Planety jest znacznie bardziej miękka. Powoli tworzą krajobraz powierzchni przez długi czas.
Ale nadal istnieje wiele tajemnic, głównie związanych z tym, jak wiatry wpływają na małe struktury i jak obecność osoby na powierzchni może zmienić te wiatry.
Pomimo faktu, że poprzednie misje na Marsa były w stanie uchwycić rozległe pola wydm i obserwować, jak przeważające wiatry powoli się zmieniają i formują, dopiero w 2006 r. Automatyczna stacja międzyplanetarna okazała się być na orbicie Marsa, byliśmy w stanie uzyskać materiały na poszczególnych wydmach o bardzo wysokiej uprawnienia. Dzięki tak wysokiej jakości sprzętowi naukowcy badający Marsa byli w stanie robić zdjęcia pojedynczych wydm z długim czasem naświetlania, a nawet uzyskać zdjęcia poszczególnych szczegółów konkretnej wydmy. W ten sposób śledzili zmiany i gromadzili informacje o naturze wiatrów na Marsie. „Zawsze zastanawiałem się, jak wieje wiatr na Marsie” - mówi Mary Bourke z Trinity College School of Natural Sciences w Dublinie. „Oczywiście, nie mamy tam stacji meteorologicznych, które gromadziłyby informacje przez długi czas, aby pomóc mi znaleźć odpowiedź na to pytanie, więc musieliśmy użyć formy wydm lub długości piaszczystych pasów do badania przepływu wiatru wcześniej. Wciąż brakuje wielu ważnych szczegółów. ”
Zrozumienie ruchu wiatrów na Marsie to nie tylko naukowe zainteresowanie tym, jak wydmy tworzą się w innym świecie. Ponieważ NASA inwestuje coraz więcej mocy w badanie Marsa, musimy wiedzieć jak najwięcej o marsjańskiej atmosferze, a mianowicie poprawić nasze zrozumienie, jakie rodzaje krótkoterminowych i długoterminowych okresów pogody istnieją i jak będą one wpływać na przyszłe lądowanie robotów i ludzi na powierzchni Czerwonej Planety.
Wykorzystując dane z teleskopu HiRISE umieszczonego na pokładzie statku kosmicznego MRO, porównując charakterystykę powierzchni Marsa z zachowaniem wydm piaskowych znalezionych w Irlandii Północnej na półwyspie McGliegan, zespół Mary Burke był w stanie stworzyć trójwymiarową mapę marsjańskich wiatrów. W tym modelu naukowcy po raz pierwszy mogli zobaczyć, jak duże wydmy zmieniają przepływy wiatru. Badanie to nie tylko pomaga zbadać dominujący kierunek wiatru, ale także sposób, w jaki krajobraz Marsa utworzony przez wydmy może kierować lub przekierowywać wiatr nawet na najmniejszym poziomie. Innymi słowy, mówimy o poziomie, na którym wiatry będą oddziaływać na łaziki, a nawet astronautów, którzy wylądowali na zakurzonej powierzchni planety. Mówimy również o poziomie, na który może mieć wpływ stała obecność ludzi na Marsie. Na przykład, jeśli budynek zostanie wzniesiony w tym świecie napędzanym wiatrem, lub jeśli statek kosmiczny zniszczy wydmę podczas lądowania, jak zmieni się obraz wiatrów?
„Pracowaliśmy z informacjami uzyskanymi z obszaru krateru Proctor na południowych elewacjach Marsa i stwierdziliśmy, że zmarszczki wydm poruszają się o półtora metra rocznie” - mówi Burk „Jest to o wiele dokładniejszy wynik niż wcześniej - teraz mamy znacznie więcej powodów, aby ocenić, jak powstał marsjański krajobraz i jak się zmieni, gdy statek kosmiczny wdziera się w niego w przyszłości”.
Informacje o tym wspaniałym badaniu opublikowano w czasopiśmie Nature Geoschience.
