6 sierpnia 2014 r. Sonda kosmiczna ESA (Europejska Agencja Kosmiczna) Rosette zakończyła swoją 10-letnią podróż do komety 67P Churyumov-Gerasimenko, stając się pierwszym statkiem kosmicznym, który kiedykolwiek dotarł na orbitę komety. Misja zbliży się do najwyższego punktu w listopadzie, kiedy moduł lądowania robota „Phil” zostanie wypuszczony na powierzchnię. Celem jest wywiercenie powierzchni, gdy rozeta i kometa zbliżają się do Słońca. Chociaż misja była najbliższa celowi, nie jest to pierwsza zrobotyzowana sonda, która próbowała skontaktować się z kometą. Rozważ pozostałe 7 spotkań.
Niewątpliwie najjaśniejszym obiektem w historii jest kometa Halleya, którą wszystkie agencje kosmiczne miały na celu w 1986 r. Podczas swojej 75-76-letniej orbity przez wewnętrzną część układu słonecznego. Wtedy jeszcze niewiele było wiadomo o takich podróżnikach. W październiku tego samego roku misja Europejskiej Agencji Kosmicznej Giotto odwiedziła 15-kilometrową kometę Halleya. Sonda, ważąca pół tony, przeszła w odległości 600 km (373 mil) od jądra komety, przechwytując ogon i śpiączkę (gaz wokół jądra). To właśnie ta misja potwierdziła, z czego zbudowane są komety: kurz i latający lód. I choć Giotto zdołał dotrzeć jak najbliżej, dwie rosyjsko-francuskie sondy (Vega 1 i 2) oraz dwa japońskie statki Suissey obserwowały odległość od komety.
Coś przypomniało poprzednią kometę obiektową Borelli. Jego rozmiar sięgał połowy objętości komety Halley, a rdzeń miał kształt ziemniaka. Pęknięcia powstały w rdzeniu skorupy, w których lotne substancje były wystawione na działanie promieni słonecznych i sublimowanego lodu w kosmos. Sonda NASA Deep Space 1 przeleciała obok komety 22 września 2001 r., Zbliżając się do 3,417 km.
Kometa Wild-2 została odkryta przez Paula Wilda w 1978 roku, ale uległa dramatycznym zmianom w 1974 roku. Szwajcarzy obliczyli, że z powodu bliskiego przejścia Jowisza w 1974 r. Kometa (o szerokości 5 km) zmieniła swoją orbitę wokół Słońca. Jeśli wcześniej ścieżka trwała 43 lata, teraz jest 6 lat. Dzięki temu misja NASA uruchomiła sondę Stardust 4 stycznia 2004 roku. Sonda znalazła się tak blisko obiektu, że była w stanie zebrać cząstki śpiączki i bezpiecznie wróciła na Ziemię. Próbki nadal uważane są za cenne źródło do badań związków organicznych komet.
Misja Deep Impact NASA dotarła do komety Tempel-1 (8 km / 5 mil szerokości) 4 lipca 2005 r. I zamierza zniszczyć jądro komety, tworząc chmurę cienkiego materiału. Pozostał tylko krater o szerokości 100 metrów (328 stóp) na 30 metrów (98 stóp). Cenne związki były widziane przez sondę Deep Impact, a sama eksplozja mogła być obserwowana bezpośrednio z Ziemi. W 2011 r. Zaktualizowana misja Stardust-NExT odwiedziła kometę po raz drugi.
Piąta kolizja miała miejsce 4 listopada 2010 r. Dzięki ulepszonej sondzie Deep Impact z misji EPOXI z kometą Hartley2. Celem był dziwny rdzeń obiektu, podobny do podudzia z orzeszków ziemnych lub kurczaka. Podczas zbliżania się (700 km / 435 mil) wykonano zdjęcia nierównego terenu: dwa grube ostrza połączone gładkim środkiem. W niektórych miejscach wyrzucano strumienie gazu. Naukowcy byli zaskoczeni, że strumienie są wyrzucane zarówno z obszarów nasłonecznionych, jak i z cieni. Dane te są nadal analizowane przez naukowców.
14 lutego Stardust-NExT odwiedził kometę Tempel 1 po raz drugi po 6-letniej podróży wokół Słońca. Badania wykazały, że podczas podróży kometa uległa erozji. Ponadto powierzchnia krateru utworzonego po uderzeniu była gładsza niż oczekiwano. Dlatego naukowcy analizują 72 zdjęcia, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób powstaje jądro komety.
W dniu 6 sierpnia 2014 r. Sonda Rosetta znalazła się na orbicie komety 67P Churyumov-Gerasimenko. Po wystawieniu na działanie słabej grawitacji obiektu aparat przez kilka dni tworzył trójkątne pętle do zbliżenia. Jest to pierwsza długoterminowa misja, w której kometa jest badana z orbity. Aparat będzie obserwował procesy zmian na powierzchni, gdy zbliża się do słońca. W listopadzie mały pojazd zjazdowy „Fila” zejdzie na powierzchnię, aby wywiercić kometę i zebrać materiał. Zdjęcie zostało zrobione przez Rosetta 3 sierpnia, kiedy sonda znajdowała się w odległości mniejszej niż 300 km.
