Porównanie pokazuje zdjęcie komety 46P / Virtanen z ALMA (po lewej) i zdjęcia optycznego (po prawej). Rozdzielczość ALMA jest 1000 razy większa niż rozdzielczość obrazu optycznego i zwiększa wnętrze komety rozproszonej śpiączki
Gdy kometa 46P / Virtanen zbliżyła się do Ziemi 2 grudnia, naukowcy wykorzystujący macierz submilimetrową ALMA byli w stanie dokładnie zbadać wewnętrzne obszary śpiączki - otoczkę gazową wokół jądra.
ALMA otrzymała zdjęcie komety, gdy znajdowało się w odległości 16,5 mln km od Ziemi. Przy maksymalnym podejściu 16 grudnia zbliża się do 11,6 mln km. Kometa była prawdziwym darem dla astronomów amatorów ze względu na jasność i bliskość planety, co pozwoliło nam rozważyć szczegóły obiektu. Gdy zbliżał się do Słońca, jego lodowe ciało rozgrzewało się, uwalniając parę wodną i inne cząstki, tworząc śpiączkę i wydłużony ogon.
Obraz komety z ALMA zwiększa jądro, pokazując naturalny „blask” z cząsteczek cyjanowodoru - prostej cząsteczki organicznej, która tworzy eteryczną atmosferę wokół komety. Obraz cyjanowodoru pokazuje zwartą przestrzeń gazową i wydłużony, rozproszony i nieco asymetryczny wzór wewnątrz śpiączki. Ze względu na bliskość większość śpiączki została rozwiązana. Również 9 grudnia astronomowie przejrzeli bardziej złożone cząsteczki, gdy kometa przeleciała z odległości 13,6 miliona kilometrów od Ziemi.
46P / Virtanen dokonuje rewolucji wokół Słońca przez 5,5 roku, co wydaje się krótkim czasem w porównaniu z 75-letnim ruchem komety Halleya. Niektóre jasne komety mają okresy setek i tysięcy lat. Kometa jest nadal obserwowana gołym okiem.
Dla porównania fotografia przedstawia optyczny widok komety amatorskiego astrofotografa. Wydają się podobne, ale ALMA obejmuje tylko 5 sekund łuku, co jest 1000 razy mniej niż obserwacja optyczna. Oznacza to, że ALMA pobiera małe szczegóły komety. Te i wczesne obserwacje komet potwierdzają, że są one bogate w molekuły organiczne i mogą zaludnić starożytną Ziemię składnikami życia.
