Mały Obłok Magellana jest obserwowany w świetle podczerwonym. Ten widok zmieni się, jeśli podążysz za obiektem na innych długościach fal.
Dosłownie kąpiemy się w świetle gwiazd. W ciągu dnia obserwujemy słońce, a nocą podziwiamy gwiazdy i księżyc. Nie są to jednak jedyne sposoby przeglądania przestrzeni. Oprócz światła istnieją promieniowanie gamma, rentgenowskie, UV i IR, a także fale radiowe.
X-ray Moon
Popatrzyłeś na satelitę Ziemi po południu? W tym czasie można zobaczyć tylko część księżyca skąpaną w słońcu, a także błękitne niebo. Ale teraz spójrz na promienie X z satelity ROSAT.
Słońce uwalnia promienie rentgenowskie, dzięki czemu można zobaczyć dzienną stronę księżyca, ale niebo rentgenowskie znajduje się za satelitą ziemskim! Co to jest niebo rentgenowskie? Promienie X są znacznie bardziej energetyczne niż fotony światła widzialnego, więc te pierwsze często pochodzą z najgorętszych obiektów niebieskich. Większość nieba rentgenowskiego jest tworzona przez aktywne jądra galaktyczne.
Księżyc za niebieskim niebem
Radio heaven
Jeśli południowe niebo jest dla ciebie dostępne i odszedłeś od zanieczyszczenia światłem, możesz zobaczyć Mały Obłok Magellana - sąsiada Drogi Mlecznej. Gołym okiem zauważysz rozproszoną chmurę. Fale radiowe otwierają nowy wygląd, pokazując atomowy gaz wodorowy. Jest wystarczająco chłodno, aby atomy mogły wisieć na swoich elektronach. Również temperatura może spaść, a następnie gaz zapadnie się, tworząc chmury molekularnego gazowego wodoru i nowych gwiazd.
Księżyc w przeglądzie rentgenowskim ROSAT. Strona nocna wyłania się na tle promieni rentgenowskich
Zatem fale radiowe pozwalają nam rozważyć paliwo do procesu narodzin gwiazd.
Mikrofale
Gdyby Wszechświat był nieskończenie wielki i starożytny, to w każdym kierunku powinno być dużo gwiazd. Więc musimy dostać jasne niebo. To oświadczenie doprowadziło do paradoksu Heinricha Olbersa.
Patrząc w niebo, można znaleźć gwiazdy, planety i inne obiekty. Ale tło pozostaje czarne. Dlaczego
Zielone światło dominuje w obrazach Małego Obłoku Magellana wykonanego w świetle widzialnym.
Spójrzmy na przestrzeń mikrofalową. Aby to zrobić, użyj satelity Planck. Nagle we wszystkich kierunkach pojawia się światło. Jak to? Faktem jest, że to narzędzie pokazuje nam poświatę Wielkiego Wybuchu. Pojawił się 380000 lat po wydarzeniu, kiedy temperatura przestrzeni została podgrzana do 2700 ° C. Ale teraz widzimy blask w temperaturze -270 ° C Faktem jest, że Wszechświat nadal się rozszerza, a obserwowane światło jest rozciągane od oryginału.
Fale radiowe są w stanie śledzić gazowy wodór w Małym Obłoku Magellana
Fale radiowe dla planet
Jowisz jest jedną z najbardziej odpowiednich planet do oglądania w małym teleskopie. Możesz zobaczyć pasy chmur, a także 4 duże satelity znalezione przez Galileusza. Ale fale radiowe pokazują mroczny ciepły blask samej planety. Większość wiązki radiowej Jowisza jest tworzona przez promieniowanie synchroniczne i cyklotronowe.
Gwiezdny blask Drogi Mlecznej dominuje na obrazach światła widzialnego.
Na Ziemi akceleratory cząstek są wykorzystywane do uzyskiwania takich promieni, ale Jowisz tworzy je w obfitych ilościach w naturalny sposób. Ten synchrotron jest tak potężny, że można go naprawić z Ziemi za pomocą najbardziej prymitywnego sprzętu.
Mikrofalowe niebo świeci we wszystkich kierunkach.
