Mała Magellan Cloud Galaxy jest jasną cechą południowego nieba, nawet gołym okiem. Jednak teleskopy światła widzialnego nie mogą uzyskać naprawdę wyraźnego obrazu rzeczywistego obrazu, ponieważ chmury pyłu międzygwiezdnego zasłaniają widok. Ale to nie przeszkoda dla teleskopu na podczerwień VISTA.
Możliwości VISTA w podczerwieni pozwoliły astronomom zobaczyć znacznie więcej gwiazd w galaktyce Małego Obłoku Magellana niż kiedykolwiek. Udało im się uzyskać największy obraz w podczerwieni.
Mały Obłok Magellana jest galaktyką karłowatą i mniejszym bliźniakiem Wielkiego Obłoku Magellana. To są nasi dwaj najbliżsi sąsiedzi, oddaleni o 200 000 lat świetlnych.
Względna bliskość Ziemi czyni z nich idealnych kandydatów do badania formowania się gwiazd i ewolucji. Jednak same obserwacje są trudne do przeprowadzenia ze względu na pył międzygwiezdny, który rozprasza i pochłania część promieniowania gwiazdowego.
Ta sytuacja nie pozwala na oglądanie obrazu w świetle widzialnym. Ale promieniowanie podczerwone jest znacznie łatwiejsze do przejścia przez pył, pomagając zrozumieć sytuację z nowymi gwiazdami. Teleskop VISTA został zaprojektowany do obrazowania w podczerwieni. Celem przeglądu chmur Magellana jest pokazanie historii powstawania gwiazd oraz struktur trójwymiarowych. Urządzenie pozwoliło rozważyć miliony gwiazd, które wcześniej chowały się za kurzem.
Cała ramka jest wypełniona gwiazdami Małych Obłoków Magellana. Zawiera również tysiące galaktyk tła i kilka jasnych gromad gwiazd (47 Tukan - po prawej). Całe bogactwo obrazu zostało przeanalizowane przez międzynarodowy zespół pod kierownictwem Stefano Ruble z Uniwersytetu w Padwie. Użyli ultranowoczesnych modeli gwiazd.
Teleskop pokazał, że większość gwiazd powstała znacznie później niż w większych sąsiednich galaktykach. Ten pierwszy wynik jest tylko rozgrzewką przed jeszcze bardziej globalnymi i ważnymi odkryciami, które pomogą wypełnić puste miejsca na mapach chmur Magellana.
