Galaktyka jasna i plamista, znajdująca się po lewej stronie, wydaje się atrakcyjna, ale daleko jej do najbardziej intrygującego obiektu uchwyconego przez Kosmiczny Teleskop Hubble'a. Na szczycie światła widzialnego z odległych galaktyk, rozmazanych i skręconych w skomplikowane kształty. Jest to wskaźnik na obecność dużych galaktycznych gromad, pochylających światło z galaktyk znajdujących się za nimi.
Klaster nazwano SDSSJ0150 + 2725. Odległa od nas o 3 miliardy lat świetlnych i została po raz pierwszy zarejestrowana przez Sloan Digital Celestial Survey (SDSS). Zastosowano 2,5-metrowy teleskop, który pozwolił nie tylko śledzić miliony obiektów, ale także tworzyć szczegółowe mapy 3D Wszechświata. Ten klaster należy do grupy o silnych właściwościach obiektywu. Analiza wykazała, że tempo powstawania gwiazd w takich galaktykach jest niskie, co odpowiada modelom sugerującym, że większość gwiazd w podobnych typach galaktyk pojawia się wcześnie. Jasne gromady galaktyk emitują potężne sygnały radiowe należące do aktywnych jąder galaktycznych. Oznacza to, że ich aktywność jest tworzona przez zimny gaz znajdujący się wewnątrz galaktyk gospodarza.
