Ze względu na problemy z klasyfikacją i pozyskiwaniem nowych danych, prymat obiektów kosmicznych stale się zmienia. Dziś poznamy największą asteroidę Układu Słonecznego, która nie tak dawno zajmowała tylko trzecią pozycję.
Asteroid Vesta
Ten obraz został uzyskany 17 lipca 2011 r. Przez kamerę kadrową na maszynie Świtu w odległości 15 000 km od protoplanet zachodnich. Skalowanie - 1,4 km na piksel
Ta asteroida może być uważana za wyjątkową, ponieważ jest pierwszą jasnością wśród rodziny asteroid. Z tego powodu można obserwować dosłownie bez użycia urządzeń powiększających. Po raz pierwszy został zauważony przez astronoma z Niemiec, Heinricha Olbersa w 1807 roku. Nazwa pochodzi od Karla Gaussa, który zaproponował, aby nazwać na cześć bogini starożytnego Rzymu, odpowiedzialnego za dom i dom. Potrafi zbliżyć się do naszej planety na 177 mln km.
Dzięki parametrom 576 km Vesta może zostać sklasyfikowana jako planeta karłowata. Wskazuje na to również podobne wypełnienie geologiczne (płaszcz kamienny, a także rdzeń z żelaza i niklu). Jednak nadmierna asymetria jest widoczna w postaci obiektu, tak że nie można było utworzyć kształtu w pobliżu kuli.
Obiekt zainteresował naukowców, więc w latach dziewięćdziesiątych. chcieli rozpocząć misję AGORA, ale projekt odmówił ESA. Następnie w 2007 r. Sonda Dawn dotarła do ciała niebieskiego w 2011 r. Był to idealny okres, ponieważ lato panowało na terytorium południowej półkuli, a wielki krater otrzymał pełne oświetlenie słoneczne. Możliwe było nie tylko uzyskanie przybliżonych obrazów asteroidy, ale także ustalenie jej obrotu w pasie asteroid. Duży krater uderzeniowy w pobliżu bieguna południowego wydawał się interesujący. Nazywa się Reyasilviya, a głębokość krateru może osiągnąć 25 km.
Ciekawe fakty
Gigantyczna asteroida Vesta jest odwzorowana przez aparat Dawn. Na powierzchni zauważalna jest ogromna liczba kraterów uderzeniowych.
- Na początku XIX wieku naukowcy próbowali znaleźć brakującą planetę, która zgodnie z obliczeniami powinna żyć między Marsem a Jowiszem. W okresie poszukiwań udało nam się znaleźć kilka asteroid, w których Vesta stała się czwartą.
- Ze względu na podobieństwo do struktury planetarnej, uważa się, że Westa pojawiła się niemal natychmiast po narodzinach naszego systemu, dzięki czemu materiały radioaktywne stopiły się wewnątrz. Możemy więc powiedzieć, że jest to nie tylko asteroida, ale także protoplaneta.
- Krater Reyasilviusa rozciąga się na ponad 500 km (prawie jak rozmiar asteroidy), sugerując potężne zderzenie w przeszłości.
- Na powierzchni można znaleźć grupę kraterów składającą się z trzech sąsiednich formacji, które mają kształt bałwana.
- Vesta ma jeden z najszerszych zakresów jasności wśród wszelkich obiektów skalnych w Układzie Słonecznym.
- Tylko jeden statek kosmiczny poleciał do asteroidy - Dawn.
Największa asteroida?
Porównanie wielkości niektórych asteroid głównego pasa. Wcześniej Vesta była postrzegana jako trzecia wielkość asteroidy. Wśród konkurentów byli Ceres i Pallas. Jednak później pojawiła się kategoria planet karłowatych, gdzie po długich dyskusjach wprowadzono Ceres (stał się on najmniejszy) Ceres: największa asteroida i najmniejsza planeta karłowata ”).
Z asteroidą Pallas wszystko było o wiele prostsze, ponieważ początkowo jego rozmiar został określony niepoprawnie. Dalsze obserwacje wykazały, że Vesta ma większą średnicę, więc przed nami pojawiła się największa i najjaśniejsza asteroida.
Co ciekawe, zderzenie, które doprowadziło do powstania dużego krateru, stworzyło również rodzinę fragmentów, z których część zdołała dotrzeć do Ziemi. Naukowcy zauważają, że uderzenie było tak silne, że niemal zniszczyło asteroidę (można zobaczyć wiele linii uskoku wokół linii równikowej).
Postscript
Mamy więc największą asteroidę i możliwą protoplanetę. Ponadto naukowcy uważają, że to grawitacja Jowisza uniemożliwiła Vesti i Ceres przekształcenie się w pełnoprawne planety.
