Niedawno opublikowano wczesne wydanie światowego modelu pola geomagnetycznego Ziemi (WMM) w prawie rok od wydania następnego. Wcześniej WMM, śledząc ruch północnego bieguna magnetycznego, został zaktualizowany w 2015 r. I planowano użycie modelu do 2020 r. Jednak północny biegun magnetyczny był zaskoczony faktem, że niespodziewanie zwiększył prędkość ruchu z kanadyjskiej Arktyki na Syberię.
Naukowcy stale monitorują jakość i dokładność modelu, porównując go ze zaktualizowanymi danymi. W 2018 roku stało się jasne, że błąd rośnie stosunkowo szybko, szczególnie w regionie Arktyki. Naukowcy z NOAA natychmiast rozpoczęli prace nad aktualizacjami. Przez kilka lat gromadzili najnowsze informacje na temat pól magnetycznych i dodawali je do modelu. Pozwoliło to ekstrapolować, gdzie biegun będzie w najbliższej przyszłości.
Początkowo chcieli wydać zaktualizowany model 15 stycznia, ale data została przełożona z powodu 35-dniowego zawieszenia rządu USA. Ale wszystkie nowe aktualizacje są używane tylko do 2019 roku. Na koniec wyda nową WMM na okres 2020-2025.
Mapa pokazuje położenie północnego bieguna magnetycznego (punktu białego) i deklinacji magnetycznej na początku 2019 roku
Chociaż mapa nie będzie używana przez długi czas, aktualizacje są nadal istotne dla wszystkich nawigatorów, w tym osób odpowiedzialnych za nawigację wojskową, podwodną i powietrzną. Model opiera się na wielu agencjach, w tym NASA, Federal Aviation Administration i US Forest Service, śledzeniu satelitów i anten, geodezji i mapowaniu oraz kontroli ruchu lotniczego. Nawet producenci elektroniki użytkowej i smartfonów nie mogą obejść się bez dokładnego modelu WMM, ponieważ zapewniają użytkownikom mapy, kompasy i usługi GPS. Już w XIX wieku. okazało się, że północny biegun magnetyczny nie jest punktem statycznym. Ale w latach dziewięćdziesiątych. jego ruch przyspieszył do 15 km rocznie. W 2018 r. Przekroczył międzynarodową linię dat i przeniósł się na półkulę wschodnią.
Co ciekawe, w ciągu ostatnich kilku lat północ magnetyczna zbliżyła się do północy rzeczywistej. Ale nawet jeśli będzie trzymał się tego kierunku, minie biegun geograficzny i znowu pójdzie dalej, na stronę rosyjską.
Jak wyjaśnić to niezwykłe zachowanie? Naukowcy wskazują na nieprzewidywalne przepływy w rdzeniu Ziemi. Podczas gdy naukowcy nie rozumieją w pełni ruchu. Ale jeden z pomysłów opiera się na fakcie, że szybki strumień płynnego żelaza w Kanadzie rozprzestrzenia się z czasem i słabnie.
Najprawdopodobniej położenie północnego bieguna magnetycznego jest określone przez dwie duże skale pola magnetycznego, znajdujące się w pobliżu Kanady i Syberii. Teraz punkt syberyjski wygrywa w rodzaju przeciągania liny.
