Zimny krasnoludek TRAPPIST-1 ma 7 planet na orbicie.
Jedna z 7 planet orbitujących wokół małej gwiazdy TRAPPIST-1 jest w stanie utrzymać życie znane Ziemi. TRAPPIST-1 znajduje się w odległości 39 lat świetlnych od nas i działa jako stosunkowo zimny karłowaty M z 9% masy Słońca i 12% promienia. Uważa się, że 7 skalistych światów o wielkości Ziemi lub mniejszej obraca się wokół gwiazdy.
Wykorzystując modele klimatu i fotochemii, naukowcy z University of Washington modelowali warunki środowiskowe dla każdej planety systemu TRAPPIST-1. Modele pokazują, że wszystkie siedem egzoplanet powinny ewoluować jak Wenus. Oznacza to, że każda woda lub oceany odparowały na wczesnym etapie tworzenia systemu.
Modele wskazują, że 7 planet powinno mieć gęstą i nienadającą się do zamieszkania atmosferę. Ale świat TRAPPIST-1e może zawierać na powierzchni ciekłą wodę i prymitywne formy życia lądowego. Planeta znajduje się w strefie, w której żyje gwiazda, otrzymując wystarczającą ilość ciepła, aby utrzymać wodę w stanie ciekłym na powierzchni.
Naukowcy donoszą również, że na TRAPPIST-1e może być dużo tlenu. Woda wyparowuje z powierzchni i jest rozbijana przez promienie ultrafioletowe gwiazdy. Prowadzi to do rozszczepienia cząsteczek wodoru i tlenu. Wodór jest wystarczająco lekki, aby opuścić atmosferę, pomimo grawitacji planety, ale tlen pozostanie. W rezultacie TRAPPIST-1e może mieć gęstą atmosferę tlenu. Istnieje możliwość, że na planecie jest więcej wody niż na Wenus, Marsie, a nawet na Ziemi. Dwie kolejne planety TRAPPIST-1 d i h mieszkają w strefie siedlisk. System wydaje się niezwykle interesujący dla naukowców, ponieważ zapewnia obraz ewolucji planet w pobliżu gwiazdy innej niż Słońce. Modele promieniowania i chemii demonstrują możliwe sygnatury spektralne gazów w atmosferze. Naukowcy wykorzystują te informacje do szczegółowych badań po uruchomieniu teleskopu kosmicznego James Webb w 2021 roku.
Modele wskazują również, że TRAPPIST-1b (najbliższa planeta do gwiazdy) jest zbyt gorąca, aby utworzyć nawet chmury kwasu siarkowego Wenus. Planety c i d otrzymują znacznie więcej energii ze swojej domowej gwiazdy niż Ziemia i Wenus ze Słońca, dlatego ich atmosfery nie nadają się do życia. Ale światy g i h są najprawdopodobniej planetami lodowymi.
