Artystyczna interpretacja powierzchni Proximy Centauri b obracającej się na orbicie Proxima Centauri.
Zaledwie 4,2 roku świetlnego stąd znajduje się najbliższa gwiazda naszej planety - Proxima Centauri. W swoim systemie obecna jest planeta Proxima Centauri b, której masa zajmuje tylko 1,3 Ziemi (chociaż, w zależności od kąta widzenia, może okazać się większa). Jest to interesujący obiekt, ponieważ znajduje się w strefie zamieszkania gwiazdy.
Proxima Centauri jest gwiazdą karła M o masie 1/10 Słońca i poziomie jasności jednej tysięcznej Słońca. Dlatego wydaje się on ciemny, a jego odległość do planety jest 20 razy krótsza niż odległość Ziemia-Słońce. Na orbicie trwa tylko 11,3 dnia.
Wśród najpowszechniejszych rodzajów gwiazd są karły M. Ich małe promienie znacznie ułatwiają wyszukiwanie planet. Badania potwierdziły, że połowa karłów M może zawierać egzoplanety o promieniu 0,5-1,4 Ziemi, obracające się w strefie nadającej się do zamieszkania. Dlatego Proxima Centauri i jej egzoplaneta martwią naukowców.
Jednak gwiazdy karłowate M są niebezpieczne dla ich planet, ponieważ odtwarzają silne promieniowanie ultrafioletowe i rentgenowskie. Są w stanie całkowicie zniszczyć atmosferę planety, zwłaszcza jeśli znajduje się w strefie mieszkalnej. Dlatego teraz naukowcy próbują dowiedzieć się, czy Proxima Centauri b może nawet mieć atmosferę, aby ratować życie przez co najmniej krótki czas. Innym zagrożeniem jest aktywność magnetyczna gwiazdy, która prowadzi do promieniowania korozyjnego, a także odtwarza wiatry gwiazdowe i koronalne wyrzuty masy. Do tego momentu nikt nie poczynił specjalnych wysiłków, aby celowo badać aktywne gwiazdy M i ich aktywność magnetyczną. Dlatego astronomowie Cecilia Garraffo, Jeremy Drake i Ofer Cohen uruchomili program symulujący gwiezdne wiatry i pole magnetyczne dla aktywnych gwiazd krasnoludków M. Powinno to wyjaśnić wpływ sił na atmosfery planet znajdujących się w strefach nadających się do zamieszkania.
Na przykładzie Proxima Centauri odkryli, że wiatr gwiezdny wywiera presję na egzoplanety 10 000 razy wyższe niż w naszym przypadku. Co więcej, przeprowadzono to nierównomiernie. Egzoplaneta ma za zadanie doświadczyć gwałtownych skoków ciśnienia dwukrotnie na orbicie, co spowoduje, że jej atmosfera będzie się kurczyć i rozszerzać do 3 razy dziennie. Ponadto może doświadczać naddźwiękowych warunków wiatru. Wszystko to niekorzystnie wpływa na atmosferę. Ale to pytanie wymaga dokładniejszego zbadania.
