Satelity w układach podwójnych gwiazd mają większe szanse na życie niż systemy jednogwiazdkowe, wynika z nowego badania.
Według badań przedstawionych na 223. spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego w styczniu: gwiazdy podwójne tłumią promieniowanie słoneczne i wiatr gwiezdny, tworząc w ten sposób bardziej korzystne środowisko życia i rozszerzając strefę mieszkalną wokół systemów słonecznych.
„Dwie gwiazdy„ uspokajają się ”pod względem aktywności” - powiedział Paul Mason, astrofizyk z University of Texas w El Paso. Paul Mason przedstawił wyniki badań, w których wykorzystano dane zebrane przez sondę Keplera w poszukiwaniu potencjalnie nadających się do zamieszkania egzoplanet w naszym obszarze galaktyki Droga Mleczna.
Chociaż dzisiaj odkryto tysiące planet poza Układem Słonecznym, do tej pory nie było potwierdzenia odkrycia księżyców krążących wokół tych planet. Aktywne młode gwiazdy obracają się szybko, emitując promieniowanie i wiatr gwiezdny, co może negatywnie wpływać na potencjalne życie planet i księżyców w pobliżu. Bliski układ podwójny gwiazd może osłabić ten wpływ. Podwójne gwiazdy mogą istnieć w różnych konfiguracjach. Niektóre są szeroko rozmieszczone, tak że jedna planeta obraca się wokół jednej gwiazdy, podczas gdy inna planeta obraca się wokół drugiej gwiazdy. Inne gwiazdy binarne mogą być bardzo blisko siebie, synchronizując ich obrót przez miliardy lat. Badania Masona koncentrują się na parze gwiazd krążących wokół siebie przez 10 do 60 dni ziemskich, z planetą na orbicie wokół obu gwiazd. Znane są jako systemy między komponentami. Podwójne gwiazdy wywierają na siebie siły pływowe, powodując spowolnienie rotacji i osłabienie promieniowania i wiatru gwiazdowego. Szybko poruszające się wiatry gwiezdne mogą pozbawić księżyc lub planetę atmosfery, pozostawiając ją otwartą na brutalne bombardowanie radiacyjne, które może spowodować rozwój życia. Jednocześnie gwiazdy podwójne mogą poszerzać granice obszaru, w którym może istnieć woda i który zwykle nazywany jest „strefą życia”. „Strefa nadająca się do zamieszkania w systemie dualnym jest nieco szersza, ponieważ w tym przypadku masz światło z dwóch gwiazd, a nie z jednej”, powiedział Paul Mason. Ta odległość może mieć decydującą rolę, ponieważ jeśli planeta obraca się zbyt blisko swojej macierzystej gwiazdy, jej satelita może zostać po prostu zniszczony. „Im bliżej planety jest gwiazda, tym mniejszy jest jej wpływ grawitacyjny” - powiedział David Kipping, astronom z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics. Kipping, który nie bierze udziału w badaniu, wykorzystuje dane uzyskane od Keplera, aby wyszukać exolun.
Według Masona, gdyby Słońce miało gwiazdę sąsiednią, skład Układu Słonecznego uległby znacznej zmianie. Woda w atmosferze Wenus najprawdopodobniej wyparuje, a sama Ziemia będzie miała inną atmosferę.
