Pierwszą rzeczą, która przychodzi do głowy, gdy otrzymujemy wiadomość o odkryciu egzoplanet, podobnych do Ziemi, jest próba przedstawienia nowego świata na własne oczy. Często naukowcy i artyści wykorzystują swój talent artystyczny, aby osiągnąć ten cel, ale jeśli dodamy do tego prawdziwe dane, wynik może być zdumiewający.
Powyższy model komputerowy, stworzony przez naukowców z Laboratorium Zasiedlonych Planet (PHL) Uniwersytetu Puerto Rico w Arecibo, pokazuje bardzo znany obraz Ziemi, ale wykorzystuje prawdziwe dane z niedawno odkrytej egzoplanety nadającej się do zamieszkania Kepler-186f.
Według raportu Abela Mendeza Torresa, naukowca zajmującego się planetami i dyrektora PHL, Kepler - 186f obraca się na orbicie karła M, gwiazdy, która jest mniejsza i zimniejsza niż nasze Słońce. Zatem strefa odpowiednia dla aktywności życiowej - obszar wokół gwiazdy, gdzie temperatura jest „po prostu doskonała”, tak że woda pozostaje na powierzchni planety w stanie ciekłym - jest znacznie bliżej gwiazdy niż strefa naszego Słońca odpowiednia do aktywności życiowej. Tak więc Kepler - 186f otrzymuje tylko 32 procent tego gwiezdnego strumienia (czyli światła słonecznego), które otrzymujemy na Ziemi. Dla porównania Mars otrzymuje 43 procent przepływu gwiazdowego, który otrzymuje Ziemia. Oznacza to, że grawitacja na Kepler - 186f powinna być słabsza niż na Marsie. Jak wiecie, Mars jest pokryty lodem i ma małą warstwę atmosfery, ale jeśli Kepler - 186f ma grubszą atmosferę niż Ziemia, być może może mieć najbogatsze zasoby ciekłej wody na swojej powierzchni.
Ten podobny do Ziemi świat jest o 10 procent większy niż Ziemia, więc w zależności od jego masy, Kepler-186f faktycznie, podobnie jak Ziemia, może utrzymywać atmosferę, która jest wielokrotnie większa niż gęstość atmosfery, jaką ma dzisiaj Mars.
Zachody słońca na Kepler-186f mogą być spektakularnym widokiem. Kiedy planeta obraca się wokół swojej gwiazdy na bardzo zwartej orbicie (jeden „rok” to 130 dni Ziemi), a krasnolud M generuje mniej energii niż nasze Słońce, gwiazda planety Kepler-186 pojawiająca się na wieczornym niebie będzie większa. Światło gwiazd zostanie przesunięte w kierunku czerwonego końca widma widzialnego i, w zależności od składu atmosfery, zachód słońca będzie pomalowany na czerwono. Należy pamiętać, że poczyniono wiele założeń, ponieważ nie wiadomo, czy w ogóle istnieje atmosfera na Kepler - nie wspominając o tym, czy jest wystarczająca ilość wody, aby utworzyć ocean (lub nawet jeśli na powierzchni planety jest woda). Ale jeśli takie założenia są poprawne, może to być pierwsza prawdziwa egzoplaneta „typu ziemskiego”, świat, który niewątpliwie będzie przedmiotem kolejnych badań na dużą skalę, aby zbadać kilka cech planet.
* Uwaga: termin „typ ziemi” jest błędny. Chociaż Kepler - 186f ma w przybliżeniu taki sam rozmiar jak Ziemia i znajduje się w strefie nadającej się do zamieszkania swojej gwiazdy, w tej chwili nic nie wiadomo o składzie jego atmosfery (jeśli nawet ma atmosferę), czy istnieją tam skały (chociaż naukowcy mają pozytywną opinię na ten temat) i czy zawiera wodę. Ten świat może być zamarzniętą i jałową planetą, taką jak Mars, lub piekielną patelnią, taką jak Wenus.
