Połączenie dwóch gwiazd neutronowych na dużą skalę

Połączenie dwóch gwiazd neutronowych na dużą skalę

Artystyczna wizja połączenia dwóch gwiazd neutronowych otoczonych kokonem uwolnionego materiału i pękającym strumieniem.

Szczegółowy widok pierwszej stałej fuzji gwiazd neutronowych pokazuje, w jaki sposób zderzenia martwych gwiazd mogą spowodować jedną z najpotężniejszych eksplozji we Wszechświecie.

W 2017 roku astronomowie jako pierwsi zauważyli połączenie pary gwiazd neutronowych. Mówimy o pozostałościach dużych obiektów gwiezdnych, które zginęły w wybuchach supernowych. Wydarzenie udało się złapać dzięki wykryciu zmarszczek w przestrzeni i czasie. Zderzenie spowodowało fale grawitacyjne, które przybyły z obiektów odległych o 130 milionów lat świetlnych. Ten przypadek nazywa się GW170817.

Sekundę po utrwaleniu fal grawitacyjnych za pomocą teleskopu zauważono krótki impuls promieniowania gamma. Takie eksplozje są uważane za najpotężniejsze we wszechświecie. Każde zdarzenie, w milisekundach i minutach, emituje tyle energii, co Słońce przez całe 10 miliardów życia.

Połączenie dwóch gwiazd neutronowych na dużą skalę

Wizualizacja strumienia wybuchającego przez materię wyrzuconą przez fuzję gwiazd neutronowych

Naukowcy byli zaskoczeni czasem istnienia radia i promieni X w GW170817. Uważa się, że tajemnicza poświata powstała z powodu potężnych, wąskich strumieni promieniowania z pozostałości zderzenia, które przedarły się przez resztę fragmentów i skierowały się poza oś lub z dala od linii przeglądu Ziemi. Istnieje również opinia, że ​​te odrzutowce nie przedostały się przez pozostałości zbiegu śmieci, ale podgrzały je, tworząc rozszerzający się kokon materiału. Naukowcy zauważają, że badanie GW170817 pozwoli lepiej zrozumieć pochodzenie krótkich rozbłysków gamma. Wczesne prace pokazują, że długie rozbłyski gamma są prawdopodobnie wytwarzane przez strumienie materiału uwalnianego przez supernowe przy prędkościach relatywistycznych lub zbliżonych do prędkości światła. Ale krótkie rozbłyski gamma pozostały tajemnicą.

Naukowcy długo omawiali przyczynę poświaty GW170817, ponieważ nie było możliwe uzyskanie migawki z wystarczającą rozdzielczością, aby określić rozmiar źródła. Zespół naukowców postanowił wykorzystać tablicę 32 radioteleskopów znajdujących się na 5 kontynentach, aby przejrzeć poświatę 207 dni po połączeniu.

Połączenie dwóch gwiazd neutronowych na dużą skalę

Mapa wszystkich radioteleskopów obserwujących promieniowanie powstałe w wyniku połączenia dwóch gwiazd neutronowych w 2017 roku

Nowe odkrycia sugerują, że źródło radiowe ma stosunkowo wąski rozmiar, który nie pasuje do modelu kokonu. Zamiast tego zdarzenie GW170817 wygenerowało strumień poruszający się z prędkościami relatywistycznymi i zdolny do wypychania otaczających gruzów w przestrzeń międzygwiezdną i poza nią.

Komentarze (0)
Szukaj