GW170817 - nazwa sygnału fali grawitacyjnej wykrytej przez czujniki LIGO i Virgo w dniu 17 sierpnia 2017 r. Z czasem trwania 100 sekund sygnał odbierany z połączenia dwóch gwiazd neutronowych. Następnie potwierdzono obserwację falą świetlną: poprzednie 5 detekcji fuzji czarnych dziur nie miało żadnych stałych sygnałów EM. Światło z połączenia gwiazdy neutronowej powstaje w wyniku rozpadu promieniotwórczego jąder atomowych. Liczne badania ziemskie wykazały, że rozkładające się jądra atomowe dzielą się na dwie grupy z dominującym powoli rozwijającym się elementem.
10 dni po połączeniu emisja kontynentalna osiągnęła maksimum przy długościach fal podczerwonych w temperaturze 1300 K i kontynuowała chłodzenie i przyciemnianie. Kamera IRAC na matrycy IR w Spitzer Space Telescope monitorowała obiekt przez 3,9 godziny w trzech epokach: 43, 74 i 264 dni po wydarzeniu. Forma i ewolucja promieniowania odzwierciedlają procesy fizyczne, na przykład udział ciężkich pierwiastków w emisjach lub możliwą rolę pyłu węglowego. Śledzenie przepływu w czasie pozwala astronomom udoskonalić model i zrozumieć, co dzieje się w samym procesie fuzji gwiazd neutronowych.
Obraz IRAC IR pokazuje emisję 4,5 µm z połączenia dwóch gwiazd neutronowych, które po raz pierwszy zostały zauważone przez detektory fal grawitacyjnych. Zdjęcie zostało zrobione 43 dni po wydarzeniu. W procesie złożonego przetwarzania większość jasnego sąsiedniego obiektu została usunięta, aby pokazać źródło połączenia (w lewym górnym rogu - czerwone strzałki) Naukowcy zmierzyli i zinterpretowali obserwacje w podczerwieni. Źródło było bardzo słabe i znajdowało się zbyt blisko jasnego obiektu. Wykorzystując nowy algorytm IRAC do wyeliminowania ciał o stałej jasności, możliwe było wyraźne zidentyfikowanie źródła połączenia w pierwszych dwóch erach, chociaż okazało się, że jest słabsze niż przewidywane modele. Trzecia epoka była zamglona do końca. Jednak prędkość ściemniania i kolory podczerwieni są zgodne z modelami (materiał schłodził się do około 1200 K). Jako wyjaśnienie proponuje się możliwą transformację wyrzutową w zaciemnionej fazie.
Naukowcy uważają, że w przyszłości obserwowane będą fuzje z podwójną gwiazdą dzięki ulepszonym badaniom IR (LISA zaczyna się od 2019 r.), A charakterystyka promieniowania IR umożliwi dokładniejsze określenie procesów rozpadu jądrowego. Ponadto odkrycia sugerują, że Spitzer jest teraz w stanie naprawić podwójne fuzje w odległości 400 milionów lat świetlnych.
