Jeśli obce życie jest możliwe w oceanie pod lodową powierzchnią Europy, może zacząć się od lodowych fragmentów komet, które dostarczają istotnych składników, twierdzą naukowcy.
Wyobraź sobie gejzer o wysokości setek kilometrów. Brzmi niesamowicie? A na satelicie Jowisza istnieją, a badanie tych super gejzerów może dać nam bezcenne zrozumienie tej wyjątkowej pokrytej lodem planety.
Nowe obliczenia pokazują, że określona rodzina komet ma masę, szybkość i zdolność do tego - aby przeniknąć pełne spektrum grubości lodu Europa.
„To jeden z najlepszych kandydatów do ekosystemu” - powiedział Ronada Cox z Wilhelm College w Massachusetts, dotyczący oceanu Europy. „Ale w jaki sposób elementy biologiczne dostały się do oceanu?”.
Aby dowiedzieć się, czy bogate w lód komety chemiczne bogate w lód mogą to zrobić, ona i jej zespół symulowali wpływ na całe spektrum komet, na które wpływ miał Jowisz, i wpadli na stosunkowo krótkie orbity wokół Słońca - tak zwanych komet rodziny Jowisza. Zespół symulował zderzenia tych słynnych komet w zakresie grubości lodu. Ich wyniki były nieoczekiwane i doprowadziły do nowego zrozumienia rzeczywistej grubości skorupy lodowej satelity.
„Okazuje się, że nie ma znaczenia, jak gęsta jest skorupa” - powiedział Cox, główny autor artykułu w najnowszym numerze Geophysical Research-Planets. „Chodzi o częstotliwość strajków przez bardzo długi okres czasu - w tym przypadku prawie pięć miliardów lat”. „Jeśli lód Europy, na przykład, leży na głębokości 40 kilometrów (25 mil), kometa będzie potrzebować od 5 do 7 km średnicy (3-5 mil) do przebicia”, powiedziała.
Odkryli, że szansa, że stanie się to z kometą rodziny Jupiterów, przypada raz na 100 milionów lat. Oznacza to, że szansa, że stało się to już w ciągu ostatnich pięciu miliardów lat, jest bardzo wysoka.
Szanse przejścia przez lód będą znacznie wyższe, jeśli lód będzie cieńszy. „Cienki lód pozwoli mniejszym, licznym kometom przedrzeć się przez lód co 10 milionów lat” - wyjaśnił Cox.
„Oznacza to, że skorupa często przechodziła przez czas geologiczny” - powiedział Cox.
Oznacza to również, że dwa tuziny kraterów w dzisiejszej Europie można porównać do kraterów uderzeniowych.
„Uzyskamy najlepszy wynik, jeśli grubość lodu wynosi od 10 do 15 km (6 do 9 mil)”, powiedział Cox. „Ta grubość lodu jest zgodna z innymi badaniami, które szacują grubość lodu w Europie przy użyciu zupełnie innych metod” - dodała.
„Myślę, że jest to najbardziej udana i skrupulatna praca pod względem stosunku grubości powłoki lodowej Europy do wielkości głębokości kraterów na powierzchni” - powiedział Jay Melosh, ekspert od wpływów planetarnych. „Jestem szczególnie pod wrażeniem, że autorzy byli w stanie znaleźć odpowiednią głębokość i średnicę krateru w całym zakresie wielkości kraterów w Europie i uzyskać doskonały wynik 10 km (6,2 mil) - grubości skorupy lodowej. Od dawna trwa spór o to, jaki rodzaj lodu w Europie jest cienki (tj. Od 7 do 15 km) lub gruby (około 40 km) ”. - Jeśli ciosy przechodzą przez lód, to musi być ślad - powiedział Cox. „Nie wiemy, jaki jest rodzaj geomorfizmu. Jak powinny wyglądać teraz, kiedy są zamrożone? ”.
„Mogą wyglądać jak nierówny, złożony polarny krajobraz Europy zwany„ chaotycznym terenem ”. Bardzo podobne modele spoglądające na powierzchnię zostały stworzone przez ponowne zamrożenie lodu po wystawieniu na eksplozję lodu morskiego na Ziemi - powiedział Cox. „Ale jako jedyna możliwa opcja w Europie widzi kolizję z kometami”.
Jeśli tak, a lód ma cienką linię, to dobra wiadomość dla życia w Europie i mamy szansę go znaleźć.
„Dokument Coxa i Bauera zdecydowanie wspiera teorię cienkiej powłoki” - powiedział Melosh. „To dobra wiadomość dla społeczności astrobiologii, ponieważ oznacza to, że wymiana materiałów między powierzchnią a dnem oceanu jest stosunkowo łatwa, dzięki czemu można uzyskać składniki odżywcze dla przyszłej europejskiej biosfery i pobrać próbki tej biosfery na powierzchnię”.
