Lodowaty księżyc Jupiter Europe jest jednym z najbardziej intrygujących światów do zbadania. Dlatego naukowcy NASA opracowują sondę Europa Clipper, która ujawni wszystkie tajemnice.
Europa Clipper planuje wystartować w 2023 roku, a następnie przejść do systemu Jupiter i wykonać 40 krótkich rozpiętości wokół satelity. Po przybyciu statek kosmiczny zgromadzi cenne informacje o geologii księżyca, jego składzie i ukrytym oceanie śródlądowym. Zanim jednak utworzysz statek, musisz przejrzeć końcowy przegląd.
Nie ma sensu szukać życia na powierzchni lodowego satelity, ponieważ (jeśli istnieje) ukrywa się w oceanach wewnętrznych, gdzie siły grawitacyjne sąsiedniej planety utrzymują wodę w stanie ciekłym. Całe znane nam życie potrzebuje wody. Ponadto aktywność geologiczna na dnie morskim jest w stanie dostarczyć środki chemiczne do odżywiania mikroorganizmów, a lód chroni przed niebezpiecznym promieniowaniem.
Artystyczna wizja statku kosmicznego Europa Clipper w pobliżu satelity Jowisza Europy
Statek kosmiczny jest wyposażony w zestaw 9 narzędzi, które pozwalają znaleźć odpowiedzi na największe zagadki i przeanalizować poziom zamieszkiwania w Europie. Podczas wizyty statek będzie latał w odległości 25 km od powierzchni Księżyca, co zapewni nie tylko cenną wiedzę, ale także wysokiej jakości obrazy powierzchni. Lód satelity ukrywa wiele tajemnic. Na przykład grubość kory pozostaje tajemnicą. Na powierzchni można znaleźć dużą liczbę grzbietów, których tworzenie jest trudne do wyjaśnienia. Wydaje się, że istnieje niezwykły proces przemieszczania się fragmentów lodu na powierzchni Europy, ale mechanizm nie jest jasny.
Statek kosmiczny będzie działał na energii słonecznej (jak Juno) w zimnych granicach systemu Jowisza. Jeśli są strumienie wody, Clipper Europa może latać nad nimi i pobierać próbki. Teraz ważne jest właściwe zaplanowanie toru lotu. Statek nie będzie mógł obracać się bezpośrednio po Europie, ponieważ otrzyma zbyt dużą dawkę promieniowania. Tylko złożone obliczenia matematyczne określą najbardziej odpowiednią opcję dla misji.
NASA nie uzgodniła jeszcze wyboru rakiety. Mogą korzystać z własnego systemu startowego SLS (3 lata lotu) lub użyć rakiety SpaceX Falcon Heavy (5-6 lat lotu). Myśląc o rozwiązaniu, zespół skupia się na obecnej przeszkodzie: badaniu interakcji poszczególnych elementów projektu. Gdy to się stanie, program wejdzie w fazę C - licząc ostateczny budżet i tworząc prawdziwy statek kosmiczny. Problemy mogą pojawić się, gdy rozwój jednej części aparatu wyprzedza inne, co utrudnia montaż gotowego modelu.
