Cykl aktywności słonecznej, w którym następuje wzrost i spadek liczby plam słonecznych, jest regularnie monitorowany przez około 250 lat. Ale tylko dzięki teleskopom kosmicznym udało się uzyskać nową perspektywę na przegląd najbliższej gwiazdy.
22 grudnia 2017 roku Obserwatorium Solarne i Heliosferyczne (SOHO) obchodziło 22 lata w kosmosie. To ważna data, ponieważ odzwierciedla cykliczną naturę aktywności słonecznej. Jeden cykl plam słonecznych trwa 11 lat, ale pełny cykl podwaja liczbę z powodu aktywności pól magnetycznych. Biegunowość gwiazdy stopniowo zmienia się w jej cyklu, więc po 11 latach orientacja pola rozwinie się między półkulami północną i południową. Pod koniec 22-letniego cyklu orientacja powróci do pierwotnej pozycji.
Obrazy w górnym ujęciu pokazują słoneczną ramkę wykonaną każdej wiosny. Badanie w świetle UV pokazuje koronę słoneczną, niezwykle gorącą atmosferę rozciągającą się w miliony mil w kosmos. Przy maksymalnej aktywności gwiazdy silne pola magnetyczne są uwalniane jako plamy na obrazach UV korony. Aktywność jest również zauważalna w fotosferze (powierzchnia w świetle widzialnym). Kiedy budzi się słońce, na powierzchni tworzą się plamy. Stężenia pól magnetycznych mogą zmniejszyć ogrzewanie powierzchni w niektórych obszarach, dzięki czemu ciemnieją na zdjęciach w świetle widzialnym.
Ostatni cykl rozpoczął się w 1996 r., A obecny cykl rozpoczął się w 2008 r., Osiągając szczyt w 2014 r. Obserwując gwiazdę przez 22 lata, SOHO dostarczyło mnóstwo informacji na temat zmienności słonecznej. Jest to ważne dla monitorowania interakcji aktywności gwiezdnej z naszą planetą, co pozwoli nam tworzyć dokładniejsze prognozy pogody kosmicznej.
SOHO był w stanie wykryć obecność światła słonecznego przechodzącego przez koronę fal i źródło szybkiego wiatru gwiazdowego.
