Korona słoneczna jest zewnętrzną warstwą atmosfery gwiazdy.
Nowe badania przeprowadzone przez University of Northumbria wykazały, że zachowanie magnetycznych fal słonecznych różni się od oczekiwań naukowych. Informacje z 10-letniego okresu obserwacji sugerują, że fale magnetyczne w koronie słonecznej (zewnętrzna warstwa atmosferyczna) reagują na fale dźwiękowe pochodzące z wnętrza gwiazdy.
Te fale magnetyczne (Alfven) odgrywają kluczową rolę w transporcie energii wokół Słońca i całego Układu Słonecznego. Wcześniej sądzono, że fale powstają na powierzchni gwiezdnej, gdzie znak temperatury wrzącego wodoru osiąga 6000 stopni i „bije” w pole magnetyczne.
Jednak nowe informacje sugerują, że fale magnetyczne są aktywowane wyżej w atmosferze przez fale dźwiękowe. Te ostatnie pozostawiają znaczny znacznik na falach magnetycznych. Obecność śladów sugeruje, że cała gwiazda korony drży jednocześnie w odpowiedzi na fale dźwiękowe. Wibracje powstają w czystym zakresie częstotliwości. Nowo znaleziony marker jest widoczny w całej koronie, a jego obecność jest rejestrowana przez 10-letni okres badania. Oznacza to, że mamy podstawową stałą słoneczną, która może rozprzestrzeniać się na inne gwiazdy. Teraz możesz lepiej zrozumieć, w jaki sposób energia magnetyczna jest przesyłana i wykorzystywana w gwiazdowych warstwach atmosferycznych.
Korona słoneczna jest 100 razy gorętsza niż powierzchnia. Uważa się, że energia wytworzona przez fale Alfvena jest odpowiedzialna za ogrzewanie korony do temperatury miliona stopni. Ponadto fale te są odpowiedzialne za wzrost temperatury i przyspieszenie silnych wiatrów słonecznych do miliona mil na godzinę.
Teraz zespół naukowców współpracujących z NASA do analizowania zdjęć Słońca, uzyskanych za pomocą skanera koronalnego o wysokiej rozdzielczości Hi-C.
