Naukowcy z misji Juno zdołali prześledzić ogromny zapas energii na polarnym terytorium Jowisza, wpływając na potężny blask olbrzyma. Ale wszystko nie potoczyło się tak, jak myśleli.
Dane pochodziły z aparatu spektrografu UV Juno. Zespół śledził silne sygnały potencjału elektrycznego dostrojone do pola magnetycznego, które przyspiesza elektrony w kierunku planetarnej kuli atmosferycznej z energią 400 000 elektronowoltów. Jest 10-30 razy silniejszy niż jakakolwiek zorza ziemska.
Jest to złożony widok zdarzenia giganta gazowego aurora, przepuszczonego przez filtry spektrografu UV Juno (2016)
Jowisz ma największe zdarzenia zorzy w naszym systemie, więc naukowcy nie byli zaskoczeni, że potencjał elektryczny odgrywa rolę. Ale to dziwne, że pojawiają się okresowo i nie działają jako źródło silnych ziemskich wydarzeń.
Obraz został stworzony na podstawie spektrografu UV Juno. Pokazano tu pomiary blasku i elektroniki, które wyświetlają dyskretne procesy przyspieszenia Najjaśniejszy blask olbrzyma jest spowodowany przez jakiś burzliwy proces przyspieszania, którego natura pozostaje niezrozumiała. Dane wskazują, że wraz ze wzrostem gęstości mocy zorzy, proces traci swoją stabilność.
Jowisz jest postrzegany jako naturalne laboratorium, na podstawie którego można badać odległe egzoplanety. Cząstki energii w zorzy również wpływają na zrozumienie pasów promieniowania, które zakłócają misje.
Inżynierowie muszą dołożyć wszelkich starań, aby chronić sprzęt przed promieniowaniem w całym systemie. Takie misje nauczą nas bronić się przed pogodą kosmiczną.
Globalny obraz zorzy polarnej z pomiarem elektronicznym demonstruje dyskretny proces przyspieszania ruchu zorzy. Sygnatura wskazuje na obecność potężnych potencjałów elektrycznych, które przyspieszają elektrony w warstwie atmosferycznej.
