Naukowcy wykorzystali obserwatorium radarowe OVRO i znaleźli dowody na fantazyjny system soczewkowania kosmicznego. Wielkoskalowa kolekcja gwiezdna pozwoliła spojrzeć na dalszą galaktykę z supermasywną czarną dziurą.
Wiemy, że istnieje rodzaj materiału przepływającego przez strumienie czarnych dziur. Z prędkością zbliżającą się do światła. Ale prawie nic nie wiemy o wewnętrznej strukturze lub procesie aktywacji. Jednak soczewkowanie pozwala przyjrzeć się bliżej tej funkcji.
Wiele supermasywnych czarnych dziur uwalnia strumienie gazu. Ciężar formacji przyciąga materiał, ale część z nich jest wyciągana w postaci strumienia. Pozostają aktywne przez 1–10 milionów lat i co kilka lat dodają dodatkowe woluminy do wydania. Nowy system zwiększył skalę obserwacji o 100 razy.
Obserwowane gromady są blisko czarnej dziury i bardzo małe. Komponent jest powiększany przez soczewkowanie na pierwszym planie galaktyki spiralnej. Obiektyw jest ważny w obiektywie. Uważa się, że należy do masy pośredniej i dlatego składa się z pojedynczych gwiazd, które razem masywnością omijają słoneczną 10 000 razy. Mieliśmy szczęście znaleźć taki obiekt, ponieważ jego cyniczność nie pokrywa obserwowanego źródła. 40-metrowy teleskop OVRO został wykorzystany do projektu monitorowania 1800 aktywnych supermasywnych czarnych dziur. Działa od 2008 roku i wspiera misję Fermi.
W 2010 roku naukowcy zauważyli coś dziwnego w galaktyce PKS 1413 + 135. Radioluh wzrosły i zmniejszyły moc blasku. W 2015 r. Sytuacja się powtórzyła. Analiza wykazała, że zdarzenia są związane z dwoma potężnymi i szybkimi skokami z supermasywnej czarnej dziury.
Wskazywało to na obecność soczewki grawitacyjnej. Teraz naukowcy starannie badają obiekt, aby znaleźć podobne w przestrzeni.
Teraz musisz obserwować galaktykę za pomocą interferometru w Very Large Telescope, aby potwierdzić wyniki. Tej jesieni naukowcy planują ponownie zobaczyć czarną dziurę, ponieważ oczekuje się ponownego wyrzucenia materiału.
