Naukowcy z Uniwersytetu Columbia odkryli tuzin czarnych dziur wokół Strzelca A * - supermasywnej czarnej dziury w centrum Drogi Mlecznej. Nowe badanie bada, jak duże czarne dziury kontaktują się z małymi.
Przez ponad 20 lat naukowcy bezskutecznie próbowali znaleźć dowody na poparcie faktu, że tysiące małych ukrywa się wokół supermasywnych czarnych dziur. Jesteśmy świadomi istnienia około 50 czarnych dziur na terytorium galaktyki o szerokości 100 000 lat świetlnych. Zakłada się, że nadal nie znaleziono 10 000-20000 podobnych obiektów.
Teraz poglądy badaczy przyglądają się uważnie Strzelcowi A *. Dlaczego Faktem jest, że ta supermasywna czarna dziura jest otoczona aureolą gazu i pyłu, zapewniając idealną pożywkę dla pojawienia się masywnych gwiazd. Żyją, umierają i mogą przekształcić się w czarne dziury. Ponadto czarne dziury powinny wpaść pod wpływem supermasywności, utrzymując się blisko siebie.
Wczesne nieudane próby znalezienia dowodów tej teorii opierały się na poszukiwaniu jasnego wybuchu emisji promieniowania rentgenowskiego. Ale centrum galaktyki jest za daleko, więc potężne sygnały można naprawić z przerwą 100-1000 lat. Aby rozwiązać ten problem, naukowcy postanowili skoncentrować się na słabych, ale bardziej stabilnych promieniach rentgenowskich, gdy podwójne formacje są w stanie nieaktywnym. Oczywiście byłoby znacznie łatwiej poradzić sobie z zadaniem, gdyby podwójne czarne dziury uwolniły duże wybuchy, jak gwiazdy neutronowe. Ale tego nie robią, więc musiałem znaleźć inny sposób wykrywania.
Pojedyncze czarne dziury pozostają „czarne”, ponieważ nic nie robią. Kiedy jedzą, uwalniają rozbłyski rentgenowskie. Jeśli znajdziemy czarne dziury w kontakcie z gwiazdami o niskiej masie, możemy zrozumieć procent czarnych dziur w danym regionie.
Aby to sprawdzić, zespół naukowców wykorzystał informacje z Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra. Szukali sygnatur rentgenowskich czarnych dziur o niskiej masie w stanie nieaktywnym i odkryli 12 kawałków w odległości 3 lat świetlnych od Strelets A *. Dodając dane na temat rozkładu przestrzennego i właściwości czarnych dziur, naukowcy poinformowali, że około 300-500 czarnych dziur o niskiej masie i około 10 000 izolowanych czarnych dziur powinno żyć wokół supermasywnej czarnej dziury.
Jeśli teoria jest poprawna, można ją wykorzystać do ulepszenia badania fal grawitacyjnych. Faktem jest, że zrozumienie liczby czarnych dziur w centrum typowej galaktyki pomoże przewidzieć, ile zdarzeń fal grawitacyjnych jest z nimi powiązanych.
