We wszechświecie można znaleźć bardzo dziwne przedmioty i zjawiska. Kwazary zasługują na uwagę, ponieważ są uważane za najjaśniejsze obiekty w widzialnej przestrzeni. Wcześniej poruszyliśmy ten temat w artykule „Czy kwazar jest obiektem lub zjawiskiem? ”, ale dzisiaj postaramy się odpowiedzieć na nietypowe pytanie.
Czy więc supermasywna czarna dziura może wchłonąć kwazar? Jeśli wiesz trochę na ten temat, to najprawdopodobniej pomyślisz, że pytanie brzmi absurdalnie lub śmiesznie. Powód. Naukowcy uważają, że supermasywna czarna dziura ukrywa się w centrum każdej dużej galaktyki (10 5 -10 10) mas Słońca.
Wiele razy słyszałeś już o niesamowitych sztuczkach czarnych dziur, ich atrakcyjności i apetytach. W końcu nawet światło nie jest w stanie uciec, jeśli przekroczy horyzont wydarzeń. Czarne dziury są aktywne i śpią. W rzeczywistości ich różnica polega tylko na tym, że w pierwszym rzędzie jest wystarczająca ilość materiału na żywność.
Struktura kwazara
Kiedy supermasywna czarna dziura w centrum galaktyki pochłania otaczającą ją materię, wokół niej tworzy się dysk akrecyjny. Naładowane cząsteczki na tym dysku obracają się, przyspieszają i uwalniają silne promienie światła. Dodaj tutaj jeszcze silniejsze pole magnetyczne z supermasywnej czarnej dziury i uzyskaj jeszcze większy poziom jasności (najjaśniejszy znany kwazar przekracza jasność słoneczną o 600 bilionów razy). W rzeczywistości jest to promieniowanie obracającego się materiału na dysku akrecyjnym w pobliżu aktywnej supermasywnej czarnej dziury zwanej kwazarem (quasi-gwiezdne źródło radiowe). Oznacza to, że nie jest to obiekt znajdujący się obok supermasywnej czarnej dziury, ale jakby konsekwencje jego obżarstwa.
Kwazar w odległości 12,5 miliarda lat świetlnych świeci w pobliżu młodej galaktyki (12 miliardów lat świetlnych). Instrumenty ALMA złapały zjonizowany węgiel (zielony) i dysk w kształcie gwiazdy (niebieski)
Teraz możesz zrozumieć, dlaczego pytanie brzmi trochę dziwnie. Kwazary powstają dzięki aktywnej absorpcji materiału supermasywnej czarnej dziury wokół. Zatem odpowiedź na pytanie będzie negatywna.
Można jednak powiedzieć, że supermasywna czarna dziura może zagłuszyć jasność jej kwazara, jeśli skończy się jej „jedzenie”. Sytuację tę zaobserwowali naukowcy korzystający z cyfrowego sondażu Sloan. Quasar SDSS J1011 + 5442 obserwowano przez około 12 lat, zauważając zmiany w jego poziomie jasności. W ciągu ostatniej dekady naukowcy odnotowali 50-krotny spadek jasności. Uważa się, że cała rzecz polega na tym, że supermasywna czarna dziura przestała otrzymywać materiał do absorpcji.
