Gwiazdy tworzące się w galaktykach wydają się być pod wpływem supermasywnej czarnej dziury ukrywającej się w centrum. Ale sam proces ekspozycji pozostaje tajemnicą. Nowe badanie postanowiło zbadać energię otaczającą silne wiatry wytworzone przez supermasywną czarną dziurę (kwazar) w centrum 3C 298, oddaloną o 9,3 miliarda lat świetlnych.
Naukowcy rozważają dziury w najwcześniejszej przestrzeni, gdy wzrost trwa ze względu na dużą ilość materiału gazowego. Same otwory nie emitują światła, ale ogrzewają pochłonięty materiał.
Analiza wykazała, że wiatry eksplodujące w całej galaktyce wpływają na wzrost gwiazd. Sąsiednie galaktyki wyraźnie pokazują, że masa galaktyczna jest ściśle związana z masywnością supermasywnych czarnych dziur. Jednak dane pokazują, że 3C 298 nie mieści się w tym standardowym stosunku. Okazuje się, że we wczesnym wszechświecie 3C 298 jest 100 razy mniej masywny niż powinien. Oznacza to, że masa supermasywnej czarnej dziury jest ustawiona na długo przed galaktyczną, a energia kwazara może kontrolować wzrost całej galaktyki. Do badania wykorzystano narzędzie OSIRIS Obserwatorium Kecka, a także zaawansowany system optyki adaptacyjnej (AO). Nie wykonane bez możliwości ALMA (Chile), zdolnej do śledzenia długości fal milimetrowych.
Ale wciąż jest dużo pracy. Przed tobą tylko pierwsza informacja z większego badania odległych kwazarów i wpływ ich energii na formowanie się gwiazd i wzrost galaktyk.
