Artystyczna wizja zdeformowanej i wirującej tarczy Drogi Mlecznej.
Okazuje się, że dysk gwiazdy Drogi Mlecznej jest pozbawiony stabilności i płaszczyzny. W rzeczywistości staje się coraz bardziej krzywy i zakrzywiony z dala od centrum galaktyki. Z dużej odległości galaktyka przypomina cienki dysk gwiazd latających w pełnym okręgu wokół centralnego regionu przez kilkaset milionów lat. Centrum jest domem dla setek miliardów gwiazd, które wraz z ciemną materią tworzą grawitacyjny „klej”, który trzyma wszystko razem.
Jednak im dalej od centralnych terytoriów galaktycznych, tym słabsza jest siła grawitacji. W dalekim zewnętrznym dysku atomy wodoru, które tworzą większość galaktycznego dysku, nie są już ograniczone do cienkiej płaszczyzny i tworzą zakrzywiony widok w kształcie litery S.
Trudno jest określić odległość od Słońca do części zewnętrznego dysku gazu galaktycznego bez wyraźnego wyobrażenia o jego wyglądzie. Jednak niedawno pojawił się nowy katalog gwiazd zmiennych (klasycznych cefeid), umożliwiający obliczanie odległości z dokładnością 3-5%. Ta baza danych pomogła naukowcom stworzyć pierwszy szczegółowy obraz Drogi Mlecznej w jej odległych obszarach.
Powyżej: Trójwymiarowy rozkład klasycznych cefeid na zakrzywionym dysku Drogi Mlecznej. Poniżej: precesja linii węzła podstawowego o promieniu galaktocentrycznym Klasyczne cefeidy to młode obiekty gwiezdne, które są 4–20 razy większe od masy Słońca, a ich jasność jest 100 000 razy większa. Wielka masywność wskazuje na krótką żywotność i szybką śmierć. Śmierć występuje w procesie szybkiego spalania paliwa jądrowego (czasami w ciągu zaledwie kilku milionów lat). Te gwiazdy pulsują (z dnia na miesiąc), pokazując zmiany poziomów jasności. Takie okresy służą do wiarygodnego obliczania odległości.
Analiza obrazu 3D wykazała, że zbiór 1339 cefeid i dysku gazu galaktycznego ściśle się do siebie zbliżają. To pozwala nam rozważyć tworzenie rodzimej galaktyki z nowej strony. Ale co ważniejsze, udało nam się wykryć krzywiznę dysku gwiazdowego w kształcie litery S (jak spirala).
Wyniki przypominają wcześniejsze obserwacje kilkunastu innych galaktyk, które wykazywały te same skręcone struktury spiralne. Odkrycia sugerują, że krzywizna jest najprawdopodobniej spowodowana siłą obrotową, a mianowicie masywnym dyskiem wewnętrznym. Nowe dane dostarczają zaktualizowanej mapy do badania ruchów gwiazd w naszej galaktyce i pochodzenia dysku.
