Naukowcy dokładnie przestudiowali dane z misji Gaia dotyczące wcześniej niezauważonych podstruktur w Drodze Mlecznej. Niezwykłe wnioski opierają się na kombinacji pozycji i prędkości 6 milionów gwiazd z dysku galaktycznego.
Naukowcy znaleźli formy o różnych morfologiach, jak spirala przypominająca muszlę ślimaka. Istnienie takich podstruktur zostało po raz pierwszy zarejestrowane z powodu bezprecedensowej dokładności informacji z satelity ESA Gaia. Cechy te wskazują, że dysk galaktyczny był poważnie zakłócany grawitacyjnie około 300 i 900 milionów lat temu. Jest to jeden z najbardziej niesamowitych wyników archeologii galaktycznej, pozwalający lepiej zrozumieć pochodzenie i ewolucję Drogi Mlecznej.
Co doprowadziło do oburzenia? Aby zrozumieć, badacze musieli porównać strukturę i poziom skręcenia spirali z modelami dynamiki galaktycznej. Pojawiła się więc hipoteza, że zaburzenie jest powodowane przez karłowatą eliptyczną galaktykę przechodzącą przez dysk w Strzelcu.
Spiralna forma obrazu jest umieszczona wewnątrz starego zegara, symbolizując fakt, że dane te pozwoliły nam powrócić do uderzenia, które wstrząsnęło dyskiem Drogi Mlecznej w przeszłości
Ważne jest, aby zrozumieć, że nasz dysk galaktyczny jest dynamicznie młody i wrażliwy na zakłócenia, dlatego zmienia się w czasie. Znalezione funkcje były oglądane tak wyraźnie, że początkowo były postrzegane jako błąd lub zakłócenia. Ponad 100 europejskich naukowców poświęciło długie miesiące na sprawdzenie wszystkich informacji Gaii. Nowy model umożliwia odtwarzanie obserwowanych spiral. Pamiętajcie, jak wrzucili kamyki do rzeki i patrzyli, jak tworzą się fale, rozprzestrzeniające się po powierzchni wody. Podobnie, gwiazdy na dysku galaktycznym zostały poddane specjalnemu porządkowi po przyciąganiu grawitacyjnym z przechodzącej galaktyki satelitarnej. Po pewnym czasie gwiazdy zachowały efekt zaburzeń, a na wykresie widoczna jest spirala.
Nie spiesz się, by żałować Drogi Mlecznej. Wszyscy żyjemy w galaktyce kanibali, która wzrosła dzięki absorpcji innych galaktyk, co dzieje się teraz z galaktyką karłowatą w Strzelcu. Ale masa galaktyki satelitarnej jest wciąż wystarczająco duża, aby spowodować zauważalny wpływ grawitacyjny.
Pierwsze wyniki nowej wersji Gaii
Dane badane w tym badaniu są częścią drugiego wydania Gaia, opublikowanego 25 kwietnia 2018 roku. Ponad 400 naukowców i inżynierów pracowało nad stworzeniem katalogu, umożliwiając publikowanie wyraźnych pozycji i ruchów ponad 1300 milionów obiektów. Drugi katalog obejmuje 22 miesiące obserwacji.
Tutaj dane spektroskopowe są publikowane dla milionów gwiazd blisko Słońca, co umożliwia pomiar ich prędkości i uzyskanie współrzędnych. Teraz satelita Gaia spędził 48 miesięcy na przeglądzie i przedłużył misję do końca 2020 roku. Teraz ESA dokładnie bada drugą 2-letnią misję.
