Galaktyka Drogi Mlecznej osłania szereg gromad gwiazd w różnym wieku i różnej wielkości. Możliwe jest znalezienie dużej liczby młodych klastrów w obłokach molekularnych, a także mniej niż średnich i starszych na dysku galaktycznym. Niewiele masywnych, starożytnych gromad można zamocować w halo.
Wszyscy są posłuszni siłom pływowym wzdłuż własnych ścieżek orbitalnych w galaktyce. W obecności dużej rezerwy czasu galaktyczne siły grawitacyjne rozbijają gromady na części, rozpraszając gwiazdy w znany nam pasek gwiazd Drogi Mlecznej.
Nocne niebo koncentruje się na południowym biegunie galaktyki w projekcji stereograficznej. W tym widoku Droga Mleczna zakrzywia się w łuk. Gwiazdy w strumieniu są wyświetlane na czerwono i pokrywają prawie całą południową półkulę galaktyczną, przekraczając wiele konstelacji
Dokładność pomiaru satelity Gaia pozwoliła nam określić trójwymiarowy ruch gwiazd w przestrzeni kosmicznej. Po dokładnym przestudiowaniu rozkładu sąsiadujących gwiazd, naukowcy natknęli się na konkretną i wciąż niezbadaną grupę. Pokazała dokładnie oczekiwane cechy gromady gwiazd narodzonych razem, ale rozciągnięte pod wpływem galaktycznego pola grawitacyjnego. Ważne jest, aby zrozumieć, że znalezienie najbliższych strumieni dysków jest trudnym zadaniem. Naukowcy badali strumień przez długi czas, przejrzeli go i zbadali, jak pokrywa większość nieba. Dopiero teraz możemy śmiało powiedzieć, że istnieje i znajduje się w niewiarygodnie bliskiej odległości od Słońca.
Ograniczenia Gai doprowadziły do próbki 200 gwiazd, ale naukowcy uważają, że w strumieniu znajduje się ponad 4000 źródeł. Mamy więc masywną strukturę, której wiek wynosi około miliarda lat. Strumień zdołał ukończyć 4 pełne obroty orbitalne wokół centrum galaktyki.
Wykryty system gwiezdny można wykorzystać jako cenną sondę grawitacyjną do określania masy Drogi Mlecznej. Przepływ jest w stanie powiedzieć, w jaki sposób galaktyki tworzą gwiazdy, i sprawdzi pole grawitacyjne. Zespół naukowców ma nadzieję, że dane Gaia pozwolą znaleźć jeszcze więcej takich struktur.
