Kamera gigantycznego teleskopu Magellana pokazuje karłowatą galaktykę Phoenix II. Jego słabe gwiazdy są trudne do dostrzeżenia wśród obiektów Drogi Mlecznej.
Ultra-słabe galaktyki karłowate to najmniejsze struktury zdominowane przez ciemną materię i najmniej chemicznie wzbogacone układy gwiezdne we Wszechświecie. Ważne jest jednak, aby je obserwować, aby zrozumieć naturę ciemnej materii i proces formowania się galaktyk. Tworzą większość galaktyk wszechświatowych, a karłowate konstrukcje wokół Drogi Mlecznej pozwalają sprawdzić scenariusze formacyjne naszej galaktyki.
Obecnie około 60 galaktyk karłowatych jest związanych z Drogą Mleczną w odległości mniejszej niż 1 milion lat świetlnych. Najbliższy duży to galaktyka Andromedy, znajdująca się w odległości 2,5 miliona lat świetlnych. W ciągu ostatnich kilku lat udało nam się znaleźć wiele nowych galaktyk satelitarnych Drogi Mlecznej, ale niektóre z nich wydawały się wątpliwe, więc przeszły dodatkowe testy bardziej czułymi instrumentami. Przy pomocy Gigantycznego Teleskopu Magellana naukowcy mogli zrobić zdjęcia czterech pobliskich galaktyk karłowatych, które okazały się 16 razy słabsze niż poprzednie pomiary. Zdjęcia pokazują nowe gwiazdy i inne obiekty, w tym rozszerzone struktury, które pozwalają badaczom na ponowne rozważenie kluczowych parametrów tych galaktyk.
Jeden z krasnoludków Strzelec II o masie gazowej 1300 słonecznych wygląda nietypowo, ponieważ nawet dla galaktyki karłowatej jej rozmiar jest zbyt mały. Być może mamy rozszerzoną gromadę kulistą z jasnymi gwiazdami. Najbardziej wydłużona karłowata galaktyka jest teraz uważana za siatkę 2, a Tukana-3 może być związana z przepływem materiału wchodzącego do Drogi Mlecznej. Nowa analiza nie zdołała zmierzyć gazu w obiektach, ale naukowcy ustalili nowy limit, który pomoże przeprowadzić zaktualizowany spis rodziny galaktyk wokół Drogi Mlecznej.
