Mapa radia Milky Way z projektu FUGIN. Powyżej: kolory czerwony (12CO), zielony (13CO) i niebieski (C18O) odzwierciedlają intensywność sygnałów radiowych. Druga linia: obraz IR tego samego obszaru z teleskopu kosmicznego Spitzera (24 µm, 8 µm i 5,8 µm). Górna wstawka: trójkolorowa karta radiowa Drogi Mlecznej (l = 12-22 stopni). Dolna lewa wstawka: wzrost w obszarze W51. Dolna prawa wstawka: wzrost w obszarze M17
Naukowcy wykorzystali 45-metrowy radioteleskop Nodeyamy do przeprowadzenia wielkoskalowego przeglądu niewidzialnych odcinków Drogi Mlecznej.
Jeśli masz idealne ciemne niebo, możesz oglądać swoją domową galaktykę bez użycia narzędzi. Zrób zdjęcie, a zauważysz ciemne plamy z mniejszą liczbą gwiazdek. Te obszary gazu i pyłu blokują światło gwiazd tła.
Naukowcy przeprowadzili przegląd w latach 2014-2017, aby stworzyć najbardziej szczegółową mapę radiową naszej galaktyki. Zespół pokrył obszar 520 pełnych księżyców, czyli trzy razy więcej niż poprzednie mapy. Nowa wersja pozwoli na badanie struktury ośrodka międzygwiezdnego. Doskonała rozdzielczość przestrzenna teleskopu pomogła znaleźć wiele włóknistych struktur, które nie pojawiły się tak wyraźnie na pierwszych mapach.
Ta karta radiowa posłuży jako podstawowy zestaw informacji do przyszłych badań. Droga Mleczna - zbiór ogromnej liczby gwiazd. Zagadki pozostają ciemnymi obszarami. Gaz w takich miejscach nie przejawia się w świetle widzialnym, ale jest obserwowany w falach radiowych. Duży teleskop ma dobrą rozdzielczość przestrzenną, ale obejmuje tylko niewielką część nieba. Z drugiej strony małe urządzenie obejmuje szeroki obszar, ale nie przechwytuje szczegółów. Poprzednie informacje nie pozwoliły na zbadanie ewolucji gazu molekularnego - materiału do narodzin gwiazd. Aby zrozumieć, gdzie i jak ten proces jest przeprowadzany, konieczne było połączenie szerokiego zasięgu i wysokiej rozdzielczości przestrzennej.
Ten problem postanowiono podjąć w projekcie FUGIN. Nowy odbiornik FOREST został zainstalowany na teleskopie Nobeyama, co zwiększa wydajność obserwacji o 10 razy. 1100 godzin poświęcono na badanie (2014-2017), a badane obszary zajmowały 130 stopni kwadratowych. Teleskop uzyskał dane dla trzech różnych typów izotopów cząsteczek tlenku węgla (12CO, 13CO i C18O), co pomogło poznać informacje o temperaturze i gęstości gazu.
Analiza ujawniła wcześniej nierozróżnialne gigantyczne nici molekularne. Wiele z nich jest widocznych w pobliżu obszarów gwiaździstych, takich jak M17 i W51. Struktury te zawierają tajemnice kompresji chmury molekularnej, która tworzy gwiazdy. Karta radiowa zostanie wydana w czerwcu 2018 roku.
