Obserwatorium Pan-STARRS to 1,8-metrowy teleskop na szczycie Haleakala w Maui (Hawaje). Przez cztery lata (od maja 2010 r.) Obserwatorium wielokrotnie badało wszystkie 3/4 nieba, widoczne z Wysp Hawajskich, w wielu kolorach światła. Jednym z celów było poszukiwanie ruchomych i zmiennych obiektów, w tym asteroid potencjalnie niebezpiecznych dla Ziemi.
Naukowcy opublikowali drugą edycję danych Pan-STARRS - największego na świecie cyfrowego badania nieba. Będzie zawierał ponad 1,6 petabajta danych (1 petabajt = 10 15 bajtów = 1 milion gigabajtów), co czyni go największą ilością informacji astronomicznych kiedykolwiek opublikowanych. Ilość informacji odpowiada 2 miliardom autoportretów i jest 30 000 razy większa niż całkowita zawartość tekstowa Wikipedii.
Obserwatorium Pan-STARRS jest reprezentowane przez 1,8-metrowy teleskop wyposażony w aparat cyfrowy z rozszerzeniem 1,4 miliarda pikseli. Znajduje się na szczycie Haleakala w Maui (Hawaje). Rozpoczęto cyfrowe obrazowanie nieba w świetle widzialnym i bliskiej podczerwieni w maju 2010 roku. Jednym z celów było poszukiwanie ruchomych, przejściowych i zmiennych obiektów, w tym asteroid, które są potencjalnie niebezpieczne dla nas. Spędzili 4 lata na dużym badaniu, skanując niebo 12 razy z pięcioma filtrami.
Nowa publikacja danych pozwoli astronomom i użytkownikom na wyszukiwanie kompletnego zestawu wybuchowych zdarzeń o wysokiej energii w przestrzeni kosmicznej, wykrycie poruszających się obiektów w układzie słonecznym i zbadanie dziedziny czasu Wszechświata.
Fotografia jest mozaiką niebiańskich obrazów z obserwatorium Pan-STARRS, a mianowicie 1,8-metrowego teleskopu umieszczonego na szczycie Haleakala w Maui. Środek okręgu to północny biegun nieba, a zewnętrzna krawędź to odchylenie nieba o -30 stopni, gdzie zatrzymało się badanie (z Hawajów nie widać horyzontu południowego). Jasny pasek od góry do dołu - galaktyka Drogi Mlecznej, której środek znajduje się w pobliżu dolnej krawędzi obrazu. Ogólnie rzecz biorąc, Pan-STARRS skatalogował ponad 800 milionów obiektów. Obraz obejmuje zarówno gwiazdy, jak i galaktyki, ale większość ciał niebieskich należy do Drogi Mlecznej. W płaszczyźnie naszej galaktyki ciemne włókna i chmury reprezentują kosmiczny pył, który pochłania niebieskie światło, co powoduje, że obiekty stają się bardziej czerwone. Dane Pan-STARRS są używane do stworzenia najlepszej mapy Drogi Mlecznej.
4-letnia ankieta zawiera 3 miliardy pojedynczych źródeł, w tym gwiazd, galaktyk i innych ciał niebieskich. Pierwsze wydanie danych miało miejsce w grudniu 2016 r., Ale zawierało tylko informacje skonsolidowane, a nie indywidualne oddziaływania w każdym okresie.
Pan-STARRS zrobił wiele, aby wyszukać obiekty znajdujące się w pobliżu Ziemi. Na przykład był w stanie wykryć Oumuamua przechodzącego przez układ słoneczny. Teleskop zmapował pył w trzech wymiarach naszej galaktyki i znalazł nowe strumienie gwiazd, nowe typy wybuchających gwiazd i odległe kwazary we wczesnym Wszechświecie.
