Artystyczna interpretacja supermasywnej czarnej dziury w centrum galaktyki. Niebieski kolor - materiał promieniowania, blisko otworu. Szary - torus, reprezentowany przez gaz i pył
Obserwacje fal grawitacyjnych zmniejszają możliwe wyjaśnienia powstawania czarnych dziur poza Drogą Mleczną. Mogą obracać się wolniej niż nasze lub robią to szybko, ale obracają się w kierunku ich orbity.
W naszej galaktyce możemy obserwować czarne dziury w badaniu EM, gdy obracają się wokół gwiazd. Nowe informacje dostarczają fal grawitacyjnych. Fizycy uważają, że pierwsze sygnały w 2015 r. Powstały w ostatniej sekundzie połączenia czarnych dziur w jeden masywny. W tym czasie te kolizje były przewidywane, ale nigdy nie obserwowane. Tak więc dziury grawitacyjne są najlepszym i jedynym sposobem badania populacji podwójnych czarnych dziur poza Drogą Mleczną. Naukowcy mają dwa nowe scenariusze. Po pierwsze, obrót otworów następuje w zwolnionym tempie. Jeśli tak, gwiazdy przechodzą przez inny proces, który nie jest w naszej galaktyce.
Albo rotacja jest szybka, jak w naszym kraju, ale spada, dlatego nie są wyrównane z orbitą. Istnieje więc bardziej gęste środowisko - gromady gwiazd. Najbardziej prawdopodobną opcją jest to, że istnieją obie możliwości. Dokładniejsze informacje zostaną uzyskane w nadchodzących latach z pomocą LIGO.
