13-kilometrowy krater jest wypełniony formacją zwaną formacją Medusae Fossae
Nowe badania wskazują, że wybuchowa aktywność wulkaniczna, wystrzeliwanie strumieni gorącego popiołu, skał i gazu w niebo, jest prawdopodobnym źródłem tajemniczej marsjańskiej pokrywy górskiej.
Powstanie formacji Medusae Fossae jest masywnym i niezwykłym złożem miękkiej skały na marsjańskim równiku ze wzgórzami. Po raz pierwszy funkcja była w stanie obserwować statek kosmiczny NASA Mariner w latach sześćdziesiątych. Ale nadal nie jest jasne, jak to powstało.
Nowe badania sugerują, że formacja została wytrącona w okresie wybuchowych erupcji wulkanicznych na Czerwonej Planecie ponad 3 miliardy lat temu. Formacja jest o 1/5 więcej kontynentalnej części USA i 1000 razy masywniejsza niż największy wybuchowy depozyt wulkaniczny na Ziemi. Oznacza to, że napotykamy najbardziej wybuchowy osad wulkaniczny w całym układzie słonecznym.
Utworzenie formacji Medusae Fossae może być punktem zwrotnym w historii Marsa. Erupcje, które powstały, mogą wyrzucić ogromną ilość gazu zmieniającego klimat i wyrzucić wystarczającą ilość wody, aby pokryć Marsa globalnym oceanem o grubości ponad 9 cm. zmienić chemię powierzchni warstwy atmosferycznej. Procesy te wpływają na zdolność przystosowania się planety do warunków życia.
Źródło rocka
Formacja formacji Medusae Fossae jest reprezentowana przez wzgórza i kopce skały osadowej otaczające marsjański równik. Skała osadowa powstaje, gdy pył skalny i gruz gromadzą się na powierzchni planety. Z czasem stają się trudne.
Globalna mapa geograficzna Marsa z lokalizacją formacji Medusae Fossae (czerwone kółko)
Naukowcy wiedzą o istnieniu formacji Medusae Fossae od dziesięcioleci, ale nie mogli zrozumieć, co dokładnie spowodowało skałę w tym miejscu. Wczesne pomiary lokalizacji marsjańskiej powierzchni sugerowały, że formacja Medusae Fossae miała niezwykły skład, ale trudno było zrozumieć, czy istnieje wysoce porowata skała, czy mieszanina skały i lodu. Nowe badanie odepchnęło dane grawitacyjne różnych statków kosmicznych, aby po raz pierwszy zmierzyć gęstość formacji.
Okazało się, że kamień jest niewiarygodnie porowaty: około 2/3 gęstości pokrywa się z resztą skorupy marsjańskiej. Radar i grawitacja były również używane do udowodnienia, że gęstość formacji Medusae Fossae nie może być wyjaśniona obecnością lodu. Wszystko wskazywało na wybuchową erupcję wulkanu. Popiół z eksplozji jest na powierzchni i spływa ze wzgórza. Po pewnym czasie popiół jest cementowany w skale.
Wnętrze marsjańskie
Nowe odkrycia wskazują, że marsjańskie wnętrze jest bardziej złożone niż myśleli naukowcy. Skorupa Marsa zawiera wodę i dwutlenek węgla, ale wewnętrzna przestrzeń potrzebowałaby ogromnej ilości lotnych gazów, aby stworzyć pole o tej wielkości. Jeśli umieścisz formację Medusae Fossae na całym świecie, warstwa osiągnie grubość 9,7 m.
