Współczesny kosmologiczny model Wielkiego Wybuchu próbuje scharakteryzować wszystkie obserwowane zjawiska, w tym ewolucję galaktyczną. Problem polega jednak na tym, że model przewiduje zbyt wysoki wskaźnik urodzeń gwiazd.
Cały niezbędny materiał galaktyk musiał połączyć się z gwiazdami, gdy przestrzeń osiągnęła niewielką część wieku 13,8 miliarda lat. Ale ponad połowa obserwowanych galaktyk to spirale i aktywnie tworzą teraz gwiazdy. Jest to główna rozbieżność między przewidywaniami teoretycznymi a obserwacjami, które doprowadziły do bardziej uważnego zbadania procesów „wymierania gwiazd”, które mogą spowolnić prędkość narodzin gwiazd. Bez tego standardowy model nie jest w stanie przewidzieć znanego nam Wszechświata.
Naukowcy przedstawili różne mechanizmy wymierania, w tym „sprzężenie zwrotne” z supernowych, niszcząc chmury gwiezdnych narodzin i zmniejszając tempo powstawania nowych obiektów. Nowe badanie skupiło się na polach magnetycznych i promieniach kosmicznych.
Analiza centrum galaktyk spiralnych NGC 1097 wykazała, że duże pole magnetyczne działa jako moderator do formowania gwiazd. Odkryli także, że ten mechanizm działa w centrum galaktyki. Do przeglądu użyto teleskopu Hubble'a i Very Large Array do śledzenia skutków turbulencji, promieni gwiezdnych i pól magnetycznych na formację gwiazd w pierścieniu galaktycznym jądrowym. W rezultacie naukowcy otrzymali odwrotną zależność między prędkością narodzin gwiazd w określonym obłoku molekularnym a polem magnetycznym w jego wnętrzu - im większe pole, tym wolniejsza prędkość powstawania gwiazd. Aby osiągnąć wyniki, konieczne było oddzielenie pola magnetycznego i jego energii od innych źródeł energii w ośrodku międzygwiezdnym. Wynik rzuca połączenie na niektóre zagadki astrofizyczne. Na przykład jest teraz jasne, że formowanie się gwiazd jest możliwe dopiero po podzieleniu chmur na mniejsze formacje. Ten obszar będzie miał większy procent gwiazd o niskiej masie. Interesujące jest również to, że obecność supermasywnych czarnych dziur zwiększa moc pola magnetycznego, co jest najskuteczniejszą metodą ekstynkcji w galaktycznych wypukłościach.
